De 9 slechtste Nederlandse inzendingen voor het Songfestival

Het optreden van Scott was trouwens wél uniek: ze was de eerste zwarte zangeres op het Eurovisie Songfestival. Als ze nou een normaal liedje had mogen zingen had het best wat kunnen worden…

8. Never Alone

2011

De 3JS zijn een prima band, en Jan Dulles is zelfs één van de beste zangers van Nederland. Toch is de combi ‘3JS en het Songfestival’ er eentje in het rijtje van ‘rode pepers en je bilnaad’ en ‘muizenval en je grote teen’. 3JS haalden de finale niet, en kregen zelfs het minste aantal punten van alle deelnemende landen, en dat waren er meer dan 40(!).

7. Heel de Wereld

1958

Corry Brokken won in 1957 het Songfestival, als eerste Nederlandse, en werd het jaar daarop wéér gestuurd. Hier zou nog een grapje moeten staan, maar we vallen na een halve minuut van Heel de Wereld steeds in slaap.

6. You and Me

2012

Joan Franka werd in 2012 door het publiek verkozen om mee te doen aan het Eurovisie Songfestival, hoewel de vakjury van het Nationaal Songfestival eigenlijk Pearl Jozefzoon of Ivan Peroti wilde sturen. Dat je niet altíjd kunt vertrouwen op democratie bleek tijdens het Songfestival zelf. Joan zong een liedje dat uitstekend geschikt was voor een Ikea-reclame, of zo, maar op het Songfestival sloeg het behoorlijk dood. Oók omdat Joan vals inzette door een defect aan haar ‘oortjes’.

Tot overmaat van ramp raakten echte Indianen uit Amerika flink over de pis omdat Joan met een hoofdtooi optrad. In principe was You and Me geen verschrikkelijk liedje, maar door de randverschijnselen bleek het toch een rampzalige inzending. Hierna besloot Nederland het helemaal anders aan te pakken, en Anouk te sturen… Joan Franka was de laatste in een lange reeks mislukte inzendingen, die leidde tot het sturen van serieuze kanshebbers. 

5. De jurk van Trijntje Oosterhuis

2015

Trijntje Oosterhuis zong een liedje op het Songfestival van 2015 dat we inmiddels helemaal zijn vergeten. Wekenlang ging het alleen maar over de jurk die ze aan wilde doen, en de kritiek zorgde voor flinke paniek bij de zangeres én de Songfestival-delegatie.

Uiteindelijk trok de zangers tóch een jumpsuit aan, en bleef vervolgens steken in de halve finale. Edsilia Rombley zorgde voor een hilarische stunt door de controversiële jurk te dragen tijdens de puntenuitreiking!

4. Waar is de Zon?

1994

Willeke Alberti nam in 1994 een behoorlijke gok, toen ze als gevestigde artiest in Nederland de stap maakte naar het Eurovisie Songfestival. De ballad Waar is de Zon was een beetje een dubbeltje op zijn kant: het kon goed uitpakken, maar óók belabberd. Het werd… belabberd. De zangeres eindigde het Songfestival met maar vier punten.

Gelukkig kreeg Alberti er in Nederland zelf weinig last van. Ze had haar best gedaan, maar haar lied viel niet in de smaak: iedereen ging al snel weer over tot de orde van de dag. Dat ging in die tijd zo, zonder dat experts drie weken lang in verschillende talkshows gingen nabeschouwen.

3. Ik ben verliefd (Sha-la-lie)

2010

Draaiorgels worden gezien als iets typisch Nederlands, maar behalve kleine kinderen en toeristen háát iedereen deze luidruchtige dingen. Hetzelfde gold voor deze inzending voor het Eurovisie Songfestival. Sieneke lijkt ons een schat van een mens, maar deze inzending was niets meer of minder dan een muzikale zelfmoordmissie.

2. Amambanda

2006

Treble werd aan het begin van deze eeuw eventjes ontzettend populair, dankzij hun nep-Afrikaanse trommellied Ramaganana. De dames bleven enthousiast doorbeuken op de djembé’s en mochten in 2006 meedoen aan het Eurovisie Songfestival. De deelname van Treble werd vrij legendarisch: de kostuums werden gemaakt door de moeder van één van de zangeressen, en de deelname kwam in gevaar omdat haar naaimachine stuk was gegaan. Daarnaast dansten de meiden maar een beetje op het podium, waardoor de regisseur van het spektakel wanhopig werd.

Nederland mocht dan weglopen met de trommeltantes, Europa deed dat duidelijk niet. Treble werd 20ste in de halve finale(!), en het songfestival betekende ook het begin van het einde voor de band. Hun album hád internationaal uitgebracht moeten worden, maar op het ESF bleek dat helemaal niemand buiten Nederland op Treble zat te wachten.

1. Shine

2009

Vlak vóór De Toppers naar het Eurovisie Songfestival vertrokken kregen Gordon en Gerard Joling ruzie, waardoor Joling uit de groep stapte. Met een beetje geluk had deze blamage ons dus bespaard kunnen blijven, maar nee: Gordon en René Froger trommelden Jeroen van der Boom op. De rest is geschiedenis… “Love can make us glow in the dark.”

Songfestival 2023!

Op dinsdag 9 mei gaan Mia Nicolai en Dion Cooper na een valse start dan eindelijk voor het echie optreden. Zullen ze deze halve finale overleven? Zo ja, dan zien we ze komende zaterdag terug in de grote Eurovision-finale!

Hier vind je trouwens nog een paar internationale inzendingen die de organisatie van de bodem van de ton wist te schrapen. Never change, Eurovision!