Een sciencefictionfilm waarin Adam Driver een astronaut speelt die in de prehistorie wordt opgejaagd door vraatzuchtige dino’s. Dat zou met twee vingers in de neus een vermakelijk bioscoopavondje moeten opleveren. Op papier pakt 65 echter een stuk beter uit dan op het witte doek.
In 65 speelt Adam Driver de rol van Mills, een dappere ruimtevaarder van een verre planeet die tijdens een verkenningsmissie crasht op onze goede oude aarde. Een warm welkom zit er alleen niet in: het jaar is 65 miljoen voor Christus en Mills staat helemaal onderaan de voedselketen. Om zijn hachelijke trip te overleven, moet de astronaut dan ook heel wat bloeddorstige dino’s overhoop knallen met zijn trouwe lasergeweer.
Diepgang van een golfputje
Niets meer aan doen, zou je zeggen. Helaas leek het de makers een goed plan om onze held op te zadelen met een negenjarig weesmeisje (Ariana Greenblatt) dat de crash ook heeft overleefd. Hierdoor ontpopt 65 zich tot een fletse huismerkversie van The Last of Us, met de emotionele diepgang van een golfputje. Ter illustratie: het pruilende weesmeisje zegt vaker ‘family’ dan Vin Diesel in een Fast and Furious-vervolg.
Onbedoeld komisch
Wat zo’n jong kind überhaupt te zoeken heeft op een intergalactische verkenningsmissie wordt nooit verklaard, maar we kunnen niet uitsluiten dat de regels rond kinderarbeid 65 miljoen jaar geleden minder strikt waren dan nu. En zo stapelen zich in rap tempo wel meer onwaarschijnlijkheden op. Onbedoeld komisch hoogtepunt is de scène waarin Mills’ reisgenote vast komt te zitten in de tunnel van een ingestorte grot. Hierop adviseert onze held met uitgestreken gezicht: “Stay there!”
De tekst gaat verder onder de afbeelding
Miscommunicatie
65 is geschreven en geregisseerd door de bedenkers van de huiveringwekkende horrorfilm A Quiet Place. Maar resultaten uit het verleden bieden blijkbaar geen garantie voor de toekomst. Ook de taalbarrière tussen Mills en het weesmeisje pakt ongelukkig uit. Deze miscommunicatie moet ontroerende en grappige momenten opleveren. Maar als er tempo nodig is, verdwijnt deze barrière als sneeuw voor de zon. Als de CGI-dino’s dan ook nog lijken te zijn weggelopen uit een doordeweekse Netflix-film, wordt het wel erg lastig om 65 aan te raden.
Stoere actieheld
Toch is het niet alleen maar kommer en kwel. Adam Driver behoudt tussen alle nonsens zijn geloofwaardigheid als stoere actieheld. En in een tijd waarin zelfs een John Wick-vervolg bijna drie uur beslaat, is het wel zo verfrissend dat deze film genoegen neemt met een strakke 90 minuten. Daarnaast wordt in de finale nog een extra dreiging toegevoegd die de spanning wat opvoert. Vanaf dat moment wordt de belofte van een vlotte en vermakelijke B-monsterfilm alsnog ingelost, maar dan is het eigenlijk al te laat om de boel te redden.
De tekst gaat verder onder de afbeelding
Conclusie
Je zou denken dat er weinig te verpesten valt aan een film waarin Adam Driver het opneemt tegen bloeddorstige dino’s. Dat valt echter nog vies tegen. Misschien dat 65 over dertig jaar wordt herontdekt als culthit in de ‘so bad it’s good’-categorie. Tot die tijd kun deze prehistorische pulp gerust aan je voorbij laten gaan.
65 draait in de bioscoop.
Nog meer films
Recensie Mona Lisa and the Blood Moon – 'Deze stijlvolle fantasyfilm mist een sterk verhaal'
Recensie Maybe I Do – ‘Een saaie romcom die nooit romantisch of grappig wordt'
Recensie Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves – 'Hilarische en vlotte fantasyfilm, die ook leuk is als je het spel niet kent'
Recensie Alice, Darling – ‘Hopelijk is dit mislukte filmdrama vol clichés een leerzame les voor de regisseur'
Recensie John Wick: Chapter 4 - 'Hopelijk let Hollywood op, want dit is hoe je actiefilms maakt'
Recensie Mon crime – 'Een ouderwets moordmysterie, dat wel iets moderner had mogen zijn'
Liam Neeson over Marlowe: 'Ik voel mij heel erg oud'
Waarom moeten films zo lang duren?
Recensie All Inclusive – 'De romcom is tot in de puntjes verzorgd en zit bomvol vermaak'
Wat anderen nu lezen
Recensie Mona Lisa and the Blood Moon – 'Deze stijlvolle fantasyfilm mist een sterk verhaal'
Recensie Maybe I Do – ‘Een saaie romcom die nooit romantisch of grappig wordt'
Recensie Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves – 'Hilarische en vlotte fantasyfilm, die ook leuk is als je het spel niet kent'
Recensie Alice, Darling – ‘Hopelijk is dit mislukte filmdrama vol clichés een leerzame les voor de regisseur'
Recensie John Wick: Chapter 4 - 'Hopelijk let Hollywood op, want dit is hoe je actiefilms maakt'
Recensie Max Verstappen: Anatomy of a Champion – ‘Echt persoonlijk wordt deze docuserie niet’
Recensie Rabbit Hole – 'Kiefer Sutherland schittert in vermakelijke thrillerserie vol vergezochte complotten'
Recensie The Power – ‘Vrouwen zijn sterk, deze slappe dramaserie helaas niet’
Recensie Tetris – 'Vuile politieke spelletjes in een potsierlijke thriller'
Recensie Kelly – ‘Een eerlijk en confronterend portret van een ondergewaardeerd icoon’