Recensie Boo, Bitch – Een geestige comedyserie met twee toppers
De comedyserie Boo, Bitch heeft meer te bieden dan alleen een geinige titel. In de geestige Netflix Original krijgt Lana Condor na haar glansrol in de To All the Boys-trilogie opnieuw de kans om te shinen en dat doet ze voortreffelijk. Maar ook haar tegenspeelster is een talent om in de gaten te houden.
Twee muurbloempjes besluiten voor het eerst naar een feestje te gaan, dat hadden de tieners beter niet kunnen doen, want de avond eindigt met een dodelijk ongeluk. De dag daarna ontdekt Erika (Lana Condor) dat zij is overleden en als spook ronddwaalt op aarde. Samen met beste vriendin Gia (Zoe Margaret Colletti uit Only Murders in the Building) gaat zij op zoek naar antwoorden. Want hoe kan het dat iedereen haar nog steeds ziet? En wat moet Erika doen om in het hiernamaals te komen?
Van muurbloempje naar bitch
De meiden komen tot de conclusie dat Erika, die nooit werd opgemerkt door haar klasgenoten, populair moet worden. Om in het hiernamaals te komen, moet ze eerst gaan leven en dat begint met het zoenen van haar crush Jake C. (Mason Versaw). Het plan slaagt, maar Erika vindt het wel heel fijn om opeens populair te zijn en begint zich langzaam te ontwikkelen tot een hele arrogante bitch.
Moderne versie van Mean Girls
Boo, Bitch begint als een kopie van Netflix-film Afterlife of the Party, waarin een feestbeest sterft en pas naar de hemel mag als ze haar aardse zaakjes op orde krijgt, maar ontwikkelt zich al snel tot een moderne versie van Mean Girls. Met messcherpe grappen wordt het leven van de oppervlakkige high schoolers belachelijk gemaakt. Wanneer Erika bijvoorbeeld een negatieve comment op TikTok krijgt, is gelijk haar hele dag verziekt en wanneer überbitch Riley (Aparna Brielle) als enige de kleur midnight blue wil dragen, luistert iedereen braaf naar de gemene meid.
Onschuldige blikken en een neppe glimlach
Die grappen zouden niet half zo hilarisch zijn zonder de getalenteerde cast, die de serie naar een hoger niveau tilt. Lana Condor en Zoe Margaret Colletti hebben een uitstekende chemie en overtuigen als beste vriendinnen. En wanneer Lana een bitch moet spelen, pakt ze flink uit. Met onschuldige blikken en een neppe glimlach zegt ze de gemeenste dingen en de actrice maakt het geloofwaardig dat lieve Erika uit kan groeien tot een leeghoofdige fashionista.
Vergeten vriendin
Ook Zoe is een jong talent om in de gaten te houden en als vergeten vriendin Gia zorgt zij voor een aantal emotionele momenten in de serie. Want naast de bijtende satire is Boo, Bitch vooral een verhaal over vriendschap en het verliezen van je beste vriendin. En houd een pak zakdoekjes bij de hand voor de laatste aflevering; dat is echt een tranentrekker. Daarnaast weet het verhaal ook nog te verrassen met een opvallende plotwending, wat zorgt voor iets meer diepgang.
Conclusie
Het idee achter Boo, Bitch is geinig, maar verre van origineel. Dat de serie toch een genot is om naar te kijken, komt door de scherpe grappen en de twee voortreffelijke hoofdrolspeelsters. Met acht afleveringen van amper een half uur is de Netflix Original ook ideaal om te bingewatchen met je beste vriendin.
Boo, Bitch is te zien op Netflix.
Luister ook onze podcast Bankplakkers, met kijktips en het laatste nieuws! Te luisteren via Spotify, Apple Podcasts en andere populaire podcast apps.
Nog meer Netflix
Recensie Persuasion – Een iets te moderne Jane Austen-verfilming
Recensie La Noche Más Larga - Aan deze slome Spaanse thriller lijkt geen eind te komen
Recensie Hello, Goodbye and Everything in Between – Een lief tussendoortje
Recensie The Man from Toronto - Actiecomedy volgens het boekje
Recensie Man vs. Bee - Rowan Atkinson zorgt voor vertrouwde chaos
Wat anderen nu lezen
Recensie Anoniem – ‘De Nederlandse Batman overtuigt door sterk drama te combineren met cynische humor’
Recensie Transfusion – 'Een sombere thriller waarin Avatar-ster Sam Worthington vaak genoeg raak schiet'
'B&B Zoekt Lief bewijst dat de Belgen nog slechter in daten zijn dan wij'
'Zonder karakter geen sprookje: alle maskers af in Kamp van Koningsbrugge'
Recensie The Kardashians S3E1 – 'Zonder Khloé was de realityserie dodelijk saai'
Recensie Renfield – ‘Nicolas Cage kent zijn plek in deze horrorcomedy over Dracula’s hulpje’
Recensie Platonic – 'De comedyserie vol drugtrips en bizarre diefstallen is soms iets té genuanceerd'
Recensie About My Father - ‘Een slaapwandelende Robert De Niro in een derderangs Meet the Parents-variant’
‘Nooit gedacht dat het nóg gênanter kon in Familie Gillis: Massa is Kassa’
Recensie The Little Mermaid - 'Halle Bailey als de kleine zeemeermin zwemt regelrecht je hart in'