Recensie Persuasion – Een iets te moderne Jane Austen-verfilming
Het is altijd spannend als een Amerikaanse film van Britse literatuur wordt gemaakt. De nieuwe versie van Jane Austens Persuasion weet zich vrij aardig, maar niet helemaal te redden.
Anne Elliott (Dakota Johnson uit Fifty Shades of Grey) heeft ooit op aandringen van familie en vrienden een aanzoek van Frederick Wentworth (Cosmo Jarvis uit Lady Macbeth) afgewezen en heeft daar jaren later nog steeds spijt van. Als hij ineens weer opduikt, lijkt er te veel te zijn gebeurd om de draad weer op te pikken: hij is nu een rijke kapitein, terwijl haar familie arm is geworden.
Het is gewoon een romcom
Dat het in Persuasion toch wel goed zal komen tussen die twee, is geen verrassing voor wie het gelijknamige boek van Jane Austen heeft gelezen. Of een van de verfilmingen heeft gezien. Of bekend is met kostuumdrama’s in het algemeen. Of met romantische comedy’s, want daar leunt deze nieuwe filmversie van Austen's laatst afgemaakte boek ook vrij stevig op.
Kostuumdrama à la Fleabag
Bijvoorbeeld doordat Anne zich in Persuasion rechtstreeks tot de kijker richt, waarmee ze de boel ook wat moderner lijkten te willen maken. Anne rolt regelmatig met haar ogen naar de camera, net als de hoofdpersoon in de serie Fleabag, maar had beter vaker naar Wentworth kunnen kijken. Dan hadden ze misschien wat meer chemie gehad. Nu is er nauwelijks een blik tussen die twee te bespeuren.
Luister ook onze podcast Bankplakkers, met kijktips en het laatste nieuws! Te luisteren via Spotify, Apple Podcasts en andere populaire podcast apps.
Henry Golding is een leukere aanbidder
De charmante Henry Golding (Crazy Rich Asians), als Anne’s nieuwe aanbidder William Elliot, doet het wat dat betreft heel wat beter en het is een beetje vreemd dat hij in Persuasion niet de rol van Wentworth heeft gekregen. Of zou het dan te ongeloofwaardig zijn geweest dat Anne hem ooit afwees? Door de bloedmooie Dakota is het ook niet geloofwaardig dat mannen haar zus mooier vinden...
Overbodig commentaar op alles
Anne geeft ook commentaar op alles en dat is gebruikt om wat extra girlpower in het verhaal te stoppen. De makers van Persuasion schijnen niet te snappen dat haar personage van zichzelf al behoorlijk sterk is – zeker voor die tijd. Het commentaar is daarnaast vaak onnodig en legt veel te veel uit. Anne hoeft echt niet te zeggen wie een hekel aan wie heeft of dat haar vader zo ijdel is; hun huis hangt vol met zijn portretten!
Door Dakota is het niet saai
Een fijnere toevoeging is de wat kleurenblinde casting in Persuasion, verder wordt het verhaal gewoon keurig op volgorde verteld. Een wat hoger tempo in het acteerwerk had veel goeds gedaan; nu lijken de acteurs soms te wachten tot een tegenspeler iets heeft gezegd, wat de boel bijna saai maakt. Bijna, want Dakota doet het leuk en kan ook goed uit de voeten met het Britse accent.
Conclusie
Het is de vraag waarom het nodig was om Persuasion weer te verfilmen – of waarom uitgerekend dit boek van Jane Austen. Misschien was het een persoonlijk verzoek van Dakota Johnson, want dit is duidelijk haar film: zij is de grootste reden om te gaan kijken. De hardcore Austen-fans kunnen beter één van de vorige verfilmingen uit de kast halen.
Persuasion is te zien op Netflix
Uiteraard zijn er nog veel meer fijne kostuumdrama's te zien.
Wat anderen nu lezen
Recensie Spider-Man: Across the Spider-Verse – 'Dit meesterwerk is Spider-Man op z’n spectaculairst'
Recensie The Boogeyman – 'Deze horrorfilm is alleen eng als je vergeet dat smartphones bestaan'
Recensie Fatal Attraction - 'De seksloze serie verpest alle aantrekkingskracht die de film ooit had'
Recensie Anoniem – ‘De Nederlandse Batman overtuigt door sterk drama te combineren met cynische humor’
Recensie Transfusion – 'Een sombere thriller waarin Avatar-ster Sam Worthington vaak genoeg raak schiet'
'B&B Zoekt Lief bewijst dat de Belgen nog slechter in daten zijn dan wij'
'Zonder karakter geen sprookje: alle maskers af in Kamp van Koningsbrugge'
Recensie The Kardashians S3E1 – 'Zonder Khloé was de realityserie dodelijk saai'
Recensie Renfield – ‘Nicolas Cage kent zijn plek in deze horrorcomedy over Dracula’s hulpje’
Recensie Platonic – 'De comedyserie vol drugtrips en bizarre diefstallen is soms iets té genuanceerd'