Pixar doet het weer! Turning Red is een mooi geanimeerde film over buitenbeentjes waar we ons allemaal mee kunnen identificeren en een hoop lol mee kunnen beleven.
Hoofdpersoon is de dertienjarige Mei Lee, en dat is voor de verandering eens een studiebol die wel degelijk vrienden heeft. Oké, dat zijn ook geen doorsnee types, maar daar laten ze zich niet door tegenhouden om lol te trappen. Door hun Koreaanse, Chinese en Indiase achtergrond is het een lekker divers stel en door het Pixar-talent krijgt ieder een fijne eigen smoel.
Dit puberlijf verandert wel heel extreem
Mei Lee heeft haar vrienden ook hard nodig. Niet alleen om kaartjes te scoren voor een concert van hun favoriete boyband, maar ook omdat ze op een dag verandert in een grote rode panda! Dat zorgt in Turning Red voor een hoop consternatie en een leuke dubbele bodem: puber klaagt dat haar lichaam verandert, en moeder denkt dat ze iets heel anders bedoelt…
Superknuffelig voor de allerkleinsten
De film heeft meer van dat soort herkenbare tienermomenten en omdat Mei als grote rode panda vooral superknuffelig is, zullen ook jongere kinderen genieten van Turning Red. Het verhaal wordt lekker vlot verteld, gaat niet te lang door, en zit vol leuke personage en mooie animaties – zoals we inmiddels wel van Pixar gewend zijn.
Eindelijk worden andere culturen omarmd
In de laatste twee jaar heeft de animatiewereld eindelijk de niet-witte culturen omarmd, met films als Encanto, Over the Moon, Raya and the Last Dragon, Vivo en Wish Dragon. Dat geeft een originele draai aan verhalen en gevoelens die tegelijkertijd overal hetzelfde zijn. Ook Turning Red is een mooie combinatie van de Aziatische cultuur en universele tienersores.
Mooie boodschap
De animatiefilm is vooral een pareltje door het talent achter de schermen. Domee Shi was met Bao de eerste vrouw die een korte Pixar-film maakte en won prompt een Oscar. Ze kreeg daarna de regie over de lange film Turning Red en schreef het scenario met prijswinnende toneelschrijfster Julia Cho. De twee stopten daar een paar mooie boodschappen in: vrienden accepteren je zoals je bent, ouders moeten hun kinderen loslaten en kinderen moeten meer voor zichzelf opkomen.
Voordeel en nadeel van online release
Na Soul en Luca slaat deze Pixar-productie onze bioscoop over en wordt rechtstreeks online gezet. Het nadeel is dat niemand thuis het schermformaat van een bioscoop heeft om van alle mooie details te genieten. Het voordeel is dat ook Turning Red weer vol bijzondere details en leuke geintjes zit, die je vaak pas bij de tweede of derde - of vierde - keer zult oppikken.
Conclusie
Naast alle vervolgfilms en franchises die worden uitgemolken, is het des te fijner als er weer eens een volledig origineel verhaaltje op een minstens zo originele manier wordt verteld. Daarbij is Pixar ook zo slim om voor iedere generatie iets leuks en herkenbaars in Turning Red te stoppen. Zeker gezien de lengte van een strakke honderd minuten, kun je deze film makkelijk een paar keer kijken – met veel plezier.
Turning Red is te zien op Disney+
We kijken alweer uit naar de volgende Pixar-fim: Lightyear. Tot die tijd hebben we dit als de 25 beste animatiefilms en de tien beste animatiefilms op Netflix.
Wat anderen nu lezen
Recensie Max Verstappen: Anatomy of a Champion – ‘Echt persoonlijk wordt deze docuserie niet’
Recensie Rabbit Hole – 'Kiefer Sutherland schittert in vermakelijke thrillerserie vol vergezochte complotten'
Recensie The Power – ‘Vrouwen zijn sterk, deze slappe dramaserie helaas niet’
Recensie Tetris – 'Vuile politieke spelletjes in een potsierlijke thriller'
Recensie Kelly – ‘Een eerlijk en confronterend portret van een ondergewaardeerd icoon’
Recensie Murder Mystery 2 – 'De comedy is geen hoogvlieger, maar Adam Sandler en Jennifer Aniston zijn opnieuw een leuk stel'
Recensie Mona Lisa and the Blood Moon – 'Deze stijlvolle fantasyfilm mist een sterk verhaal'
Recensie Maybe I Do – ‘Een saaie romcom die nooit romantisch of grappig wordt'
Recensie Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves – 'Hilarische en vlotte fantasyfilm, die ook leuk is als je het spel niet kent'
Recensie Wellmania - 'De comedyserie is een Australische versie van Soof, maar dan met wat cocaïne'