Recensie Purple Hearts – Een standaard zwijmelfilm zonder verrassingen
Purple Hearts komt niet uit de koker van schrijver Nicholas Sparks, maar het sentimentele verhaaltje over een zangeres en een marinier volgt alle clichés die we van zijn verhalen kennen. Het grote verschil is dat deze Netflix-film net iets beter in elkaar zit dan de zoveelste mierzoete tranentrekker.
Cassie (Sofia Carson) droomt van een carrière als zangeres, maar voordat het zover is werkt zij als een serveerster in een bar, klust wat bij als bezorgster en geeft pianolessen. Ondanks de verschillende baantjes heeft ze niet genoeg geld om haar huur en insulinemedicijnen te betalen. Ze komt op het idee om met een militair te trouwen, niet uit liefde, maar vanwege de zorgverzekering, waardoor ze in ieder geval gezond kan blijven.
Snel geld
Marinier Luke (Nicholas Galitzine uit Cinderella) ziet wel iets in dat plan. Nadat hij ontspoorde in zijn tienerjaren raakte hij verslaafd aan drugs en nu heeft hij een grote schuld bij een dealer. Om de creepy gast terug te betalen, heeft Luke snel geld nodig en als hij getrouwd is, krijgt hij een extra zakcentje van het leger. Hij maakt de afspraak met Cassie om te trouwen voor de financiële voordelen, ook al kunnen de twee tegenpolen elkaar niet uitstaan.
De bekende formule
Twee tegenpolen in een nephuwelijk? Natuurlijk worden die twee smoorverliefd op elkaar en beseffen ze halverwege dat het best leuk is om getrouwd te zijn. Purple Hearts volgt daarin netjes de bekende clichés. De twee maken ruzie, blijken alsnog veel gemeen te hebben, krijgen te maken met tegenslagen en komen dichter tot elkaar. Voeg daar nog een paar sentimentele popliedjes aan toe en je hebt een film.
Geloofwaardig drama
Toch weet Purple Hearts een klein beetje te verrassen. Het vergezochte verhaal wordt op een geloofwaardige manier verteld. Cassie is wanhopig en de scène waarin ze 500 dollar neer moet leggen voor een beetje insuline toont de waanzin van de Amerikaanse gezondheidszorg. Het is niet zo gek dat zij een bizar risico neemt door met een willekeurige soldaat te trouwen. Dat de twee elkaar niet liggen en veel ruzie maken, houdt de film ook met beide benen op de grond.
Een lieve hond als redmiddel
Het begin van Purple Hearts is daardoor ook het beste. Wanneer de Netflix Original de bekende weg volgt, wordt de film wel ongeloofwaardig en moet je als kijker maar accepteren dat de twee één goed gesprek nodig hebben om verliefd te worden. Of dat een lieve hond voldoende is om een gewonde Luke uit zijn depressie te helpen. Daarnaast heeft Cassie opvallend veel succes als zangeres, terwijl haar muziek nou niet heel bijzonder is.
Dromerig en met rauwe randjes
Purple Hearts is duidelijk de film van Sofia Carson en tegenspeler Nicholas Galitzine hoeft alleen maar mooi te zijn. De chemie tussen de twee is verder prima, maar tijdens de flinke ruzies overtuigen ze het meest. De keuze voor het stadje Oceanside als locatie is ook een slimme zet, het is een dromerig plekje met voldoende rauwe randjes.
Conclusie
Purple Hearts is een standaard zwijmelfilm, waarin romantiek en drama prima in balans zijn. Het verhaal lijkt vergezocht, maar wordt goed geïntroduceerd waardoor het alsnog geloofwaardig is. Verder biedt de Netflix Original precies wat je verwacht van een degelijke tranentrekker, niets meer en niets minder.
Purple Hearts is te zien op Netflix.
Nog meer Netflix
Wat anderen nu lezen
Recensie Anoniem – ‘De Nederlandse Batman overtuigt door sterk drama te combineren met cynische humor’
Recensie Transfusion – 'Een sombere thriller waarin Avatar-ster Sam Worthington vaak genoeg raak schiet'
'B&B Zoekt Lief bewijst dat de Belgen nog slechter in daten zijn dan wij'
'Zonder karakter geen sprookje: alle maskers af in Kamp van Koningsbrugge'
Recensie The Kardashians S3E1 – 'Zonder Khloé was de realityserie dodelijk saai'
Recensie Renfield – ‘Nicolas Cage kent zijn plek in deze horrorcomedy over Dracula’s hulpje’
Recensie Platonic – 'De comedyserie vol drugtrips en bizarre diefstallen is soms iets té genuanceerd'
Recensie About My Father - ‘Een slaapwandelende Robert De Niro in een derderangs Meet the Parents-variant’
‘Nooit gedacht dat het nóg gênanter kon in Familie Gillis: Massa is Kassa’
Recensie The Little Mermaid - 'Halle Bailey als de kleine zeemeermin zwemt regelrecht je hart in'