Recensie Carnival Row S2 – ‘In dit laatste seizoen krijgt de unieke fantasyserie eindelijk een eigen gezicht’
Het tweede seizoen van Carnival Row is ook gelijk de laatste. Dat is jammer want de eigenzinnige fantasyserie van Prime Video begint eindelijk een beetje eigen smoel te krijgen.
Carnival Row is een mengelmoes van genres. Het is een beetje fantasy, beetje drama, beetje horror en een beetje film noir. In het eerste seizoen kwam dat niet helemaal goed uit de verf en was de serie vooral een misdaadverhaal met ongeïnspireerde fantasywezens. In de nieuwe afleveringen zie je meer van de wereld en krijgen andere personages de ruimte om te shinen.
Knappe softie
Het is goed nieuws dat de nadruk niet langer ligt op alleen de twee hoofdpersonen: voormalig rechercheur Philo (Orlando Bloom) en de rebelse fee Vignette (Cara Delevingne). Orlando en Cara zijn namelijk niet heel sterk in hun rollen. Philo hoort een ruige smeris te zijn met een rauw randje en al doet de Engelse acteur nog zo zijn best, hij is te veel een knappe softie. En fotomodel Cara heeft de looks van een elfje uit een sprookjesboek, maar als actrice is zij niet veelzijdig en kan ze alleen maar boos voor zich uitkijken.
Grotere wereld
Door de focus op andere personages te leggen, beperkt het verhaal zich niet langer tot de achterbuurten van hoofdstad The Burgue. Aan het einde van het eerste seizoen sloegen de faun Agreus (David Gyasi) en zijn menselijke lover Imogen (Tamzin Merchant) op de vlucht. Het koppel komt in het tweede seizoen terecht in een ruimdenkende stad, waar ze eindelijk samen kunnen zijn zonder dat iemand over hen oordeelt. Het maakt de wereld van Carnival Row groter en een stuk interessanter.
De tekst gaat verder onder de afbeelding
Emotionele vleugels
De nieuwe afleveringen hebben duidelijk meer budget voor de special effects. Daardoor zijn er mogelijkheden om andere fantasywezens te introduceren, zoals een grote trol. En de vleugels van de feeën hangen er niet meer zo slapjes bij, maar zijn dit keer steeds in beweging en fladderen op basis van emoties. Wanneer Vignette haar vleugels om Philo heenslaat tijdens een omhelzing is dat een subtiel, maar aandoenlijk gebaar. Al betekent een hoger budget niet direct dat de special effects altijd goed zijn. Weerwolf Darius (Ariyon Bakare) lijkt zo weggelopen uit een oude videogame.
Het verhaal boeit nog steeds
Het plot is nog steeds niet heel vernieuwend, maar bouwt prima verder op de verhaallijnen uit het vorige seizoen. Philo onderzoekt opnieuw een reeks moorden, Vignette en haar dievenbende besluiten terug te vechten tegen de menselijke onderdrukkers, Tourmaline (Karla Crome) raakt in de ban van een heks en in de politieke arena bedenken Jonah Breakspear (Arty Froushan) en Sophie Longerbane (Caroline Ford) manieren om nóg machtiger te worden. Het is voldoende om te boeien en in een derde seizoen, dat er jammer genoeg niet komt, had dit nog verder uitgewerkt kunnen worden.
De tekst gaat verder onder de afbeelding
Conclusie
Het eerste seizoen van Carnival Row combineerde fantasy en film noir tot een prima misdaadserie, die niet zo uniek was als ie had kunnen zijn. Het tweede seizoen zit beter in elkaar en introduceert nieuwe steden, nieuwe wezens en nieuwe vijanden, waardoor de fantasywereld veel meer een eigen gezicht krijgt. Het is zonde dat de serie niet de kans krijgt zich nog verder te ontwikkelen.
Het tweede seizoen van Carnival Row is vanaf 17 februari te zien op Prime Video.
Meer van Prime Video
Recensie Shotgun Wedding – ‘Weer een rampzalige bruiloft voor J-Lo’
Recensie Modern Love Amsterdam – ‘Deze Nederlandse spin-off is net zo goed als het origineel’
Recensie Ruud Gullit en de Mysteries van het Oude Egypte – Indiana Jones kan inpakken
Recensie Mammals – 'James Cordens serie begint sterk en wordt steeds slapper'
Recensie My Policeman – Eigenlijk alleen leuk voor Harry Styles-fans
Recensie Samaritan: Sylvester Stallone’s superheldenfilm wordt maar niet super
Wat anderen nu lezen
Recensie James May: Oh Cook! Seizoen 2 – 'Kookprogramma’s zijn veel leuker als een kluns achter het fornuis staat'
Recensie Spider-Man: Across the Spider-Verse – 'Dit meesterwerk is Spider-Man op z’n spectaculairst'
Recensie The Boogeyman – 'Deze horrorfilm is alleen eng als je vergeet dat smartphones bestaan'
Recensie Fatal Attraction - 'De seksloze serie verpest alle aantrekkingskracht die de film ooit had'
Recensie A Beautiful Life – ‘Aan het einde van deze romantische dramafilm ben je fan van zanger Christopher’
Recensie Mocro Maffia seizoen 5 - 'Ondanks de goede acteurs komt de houdbaarheidsdatum van de hitserie steeds dichterbij'
Recensie Take a Chance – 'De indrukwekkende documentaire is meer dan een verhaal over de ABBA-stalker'
Recensie Perfil Falso – ‘Je kijkt deze erotische thriller voor de naakte lijven en blijft kijken voor het verhaal’
Recensie Anoniem – ‘De Nederlandse Batman overtuigt door sterk drama te combineren met cynische humor’
Recensie Transfusion – 'Een sombere thriller waarin Avatar-ster Sam Worthington vaak genoeg raak schiet'