Recensie Stranger Things 4, Volume 1 - Terug naar af en dat is helemaal prima

Stranger Things

We hebben lang moeten wachten op het nieuwe seizoen van Stranger Things, maar het was het afzien waard. De verse afleveringen voelen als thuiskomen, dit keer met nog meer groeipijn en een nieuw monster dat de tieners belaagt.

De finale van het vorige seizoen van Stranger Things voelde in veel opzichten als een tussentijds slot. Er werd afgerekend met de demogorgon, het monster dat drie seizoenen lang had huisgehouden in het geplaagde stadje Hawkins. Daar moest Eleven al haar speciale krachten voor opgebruiken, waardoor ze nu als een normale tiener door het leven kan, zoals ze zo graag wilde. Toch waren er nog wel een paar losse eindjes over, die geestelijk vaders The Duffer Brothers aangrijpen om weer als vanouds van start te gaan.

Eleven is machteloos

Het grootste vraagteken was het lot van politieman Hopper (David Harbour), die verdwenen leek na het opblazen van de interdimensionale poort tijdens de afsluiter van seizoen drie. Die zit in een gevangenis in Rusland, blijkt nu. Maar ook Eleven (Millie Bobby Brown) zit vast, al is dat op een andere manier. Ze woont nu in Californië, maar pestkoppen maken van haar leven op een nieuwe school een hel. Ze voelt zich letterlijk en figuurlijk machteloos, maar houdt de schijn hoog dat alles prima gaat. In Hawkins gaat alles redelijk rustig z’n gangetje, totdat er een even gruwelijke als spectaculaire moord plaatsvindt.

 

Ongrijpbare engerd

Uiteraard heeft de moordzaak te maken met de schaduwwereld onder Hawkins, die voor alle ellende gezorgd heeft tot nu toe. Een nieuwe verschijning zorgt voor grote paniek: Vecna, een ongrijpbare engerd die zijn slachtoffers verfrommelt als lege colablikjes. Hij lijkt misschien uit het niets te komen, maar zijn verhaal past wel degelijk in het grotere plaatje. Hoe dat precies zit, stuwt het grootste deel van de plot van dit seizoen en zorgt ervoor dat de cast weer bij elkaar komt.

Stranger Things
© Netflix

Chemie

Vecna is een lekker walgelijke vijand en zijn snode streken leveren plaatjes op waar de special effects afdeling zich weer heerlijk mee heeft kunnen uitleven. Maar de grote kracht van deze serie zit ‘m ook nu weer in de personages en de onvergelijkbare chemie tussen hen. Het zijn er intussen erg veel, maar niemand komt er bekaaid vanaf. Ieder nieuw seizoen mixt de samenstelling weer door elkaar en dat is nu niet anders, met een paar hele leuke combinaties van persoonlijkheden tot gevolg. De uitschieter is de strak opgewonden Joyce (Winona Ryder) samen met de pedante Murray (Brett Gelman), die een poging doen om Hopper vrij te krijgen. Hun scènes zijn met afstand het grappigst.

 

Tweede start

Niet alles werkt even goed. De pesterijen waar Eleven mee te maken krijgt, zijn bijna cartoonesk wreed en de Duffers maken het zich vaak te makkelijk bij het speurwerk van de jonge garde, die amper last hebben van de politie. Maar als de gesmeerde mechaniek van Stranger Things draait, snort het avontuur heerlijk voort. Hoewel het verhaal in veel opzichten een tweede start maakt, stoort dat totaal niet: die herkenbaarheid en het vertrouwde gevoel zorgen juist voor lekker veel endorfine in het bloed van de fans. Sommige afleveringen gaan dik over het uur met de lengte, maar ze vliegen voorbij. We kunnen bijna niet wachten op de tweede helft, die vanaf 1 juli op Netflix gaat verschijnen.

Stranger Things
© Netflix

Conclusie

De balans tussen een vertrouwd gevoel en nieuwe ontwikkelingen die het verhaal fris houden, is dik in orde in dit nieuwe seizoen Stranger Things. Het biedt alles wat je intussen mag verwachten als vaste kijker en neemt een aanloop naar een hele spectaculaire afsluiter, straks in het vijfde seizoen.

De eerste helft van het vierde seizoen van Stranger Things is vanaf vrijdag 27 mei te zien op Netflix. 

Luister ook onze podcast Bankplakkers, met kijktips en het laatste nieuws! Te luisteren via SpotifyApple Podcasts en andere populaire podcast apps.