Dankzij Netflix is het makkelijker dan ooit om je helemaal te verliezen in een internationale serie, zoals het Zuid-Koreaanse meesterwerk Squid Game.
Een paar honderd mensen komen samen om kinderspelletjes te spelen en de winnaar verdient bakken met geld. Dat klinkt als de nieuwste Talpa-productie, maar in de Zuid-Koreaanse Netflix-serie Squid Game heeft het spel een dodelijk randje. Wie namelijk verliest, wordt op brute wijze afgemaakt.
Intens bloederig
Zoals het een goede Koreaanse productie betaamt, worden de slachtpartijen op een intens bloederige manier in beeld gebracht. Dat gaat gepaard met een kleurrijke setting waardoor het brute geweld er nog meer uitspringt. Gelukkig heeft de serie veel meer te bieden dan alleen schokkende actie, de personages worden goed uitgediept en het zijn grotendeels sympathieke losers, die in de geldproblemen zijn geraakt en ver gaan om hun leven te beteren. Daardoor hoop je dat ze allemaal winnen, maar dat kan natuurlijk niet…
Vriendelijke nietsnut
We volgen een aantal personages, die allemaal een kans maken om het spel te winnen, maar centraal staat Seong Gi-hun. Hij is een waardeloze vader, een slechte zoon, heeft schulden bij iedereen en met iedere domme beslissing die hij neemt, komt hij dieper in de problemen. Hij doet denken aan Adam Sandler’s louche juwelier uit Uncut Gems, maar Gi-hun is een stuk sympathieker. Omdat hij diep van binnen een goeie gast is, wordt de nietsnut nooit een vervelend personage en hoop je dat hij zonder al te veel kleerscheuren het spel weet te verlaten.
Stressvolle spelletjes
Maar hij is niet de enige deelnemer met een goede inborst. Er is bijvoorbeeld ook een Pakistaanse immigrant die geld wil verdienen voor zijn gezin en een Noord-Koreaanse vluchtelinge die een nieuw leven probeert op te bouwen met haar jonge broertje. Dat zorgt voor veel spanning, want je gunt hen net zo goed de grote prijs en weet dat ze allemaal gevaar lopen. Daardoor wordt een onschuldig potje knikkeren of touwtrekken opeens een hele stressvolle 50 minuten.
Cultuurverschillen
De spellen zijn het hoogtepunt van Squid Game en het is bijzonder knap hoe onschuldige kinderspelletjes de achtergrond zijn voor nagelbijtende spanning. Door de cultuurverschillen zijn de spelregels wel anders dan bij ons en ook het prijzengeld zorgt soms voor verwarring. De deelnemers kunnen 34 miljard Won verdienen, maar in Euro’s is dat een stuk minder. De serie behandelt ook sociaal-economische problemen die in Zuid-Korea spelen, maar tegelijkertijd erg universeel zijn. Waardoor je als kijker meer leert over het Aziatische land en beseft hoeveel we gemeen hebben.
Conclusie
Squid Game is een nagenoeg perfecte Netflix Original waar weinig tot niks op aan te merken valt. Het verhaal is ijzersterk, de sympathieke personages hebben voldoende diepgang, het geweld is bruut en de vormgeving van de kleurrijke wereld ziet er prachtig uit. Ook de schurken hebben een simpele, maar unieke look en de rode uniformen met zwarte maskers zijn nog toffer dan de boevenpakken uit La Casa de Papel.
Squid Game is te zien op Netflix.
Luister ook onze podcast met kijktips en het laatste nieuws. Ook te luisteren op Spotify en Apple Podcasts.
Wat anderen nu lezen
Recensie Plane - 'De nieuwe actiefilm van Gerard Butler is amusant, maar geen hoogvlieger'
Recensie De Bachelorette seizoen 2 – ‘De saaie realityserie is net zo spannend als de vakantiefilmpjes van je buren’
Recensie Lockwood & Co. – 'Geestig tienerdrama doet op z’n beste momenten aan Harry Potter denken'
Recensie Gunther’s Millions – ‘Deze bizarre docuserie doet een goede poging om Tiger King van de troon te stoten’
Recensie You People - ‘Jonah Hill blinkt als enige uit in deze wisselvallige comedy’
Recensie Pamela, A Love Story – ‘Dit prachtige portret maakt je opnieuw verliefd op Pamela Anderson’
Recensie Shotgun Wedding – ‘Weer een rampzalige bruiloft voor J-Lo’
Recensie La chica de nieve – ‘Deze Spaanse kopie van The Missing is bijna net zo goed’
Recensie Les combattantes – ‘Deze prima oorlogsserie vertelt toch weer de bekende verhalen vol ellende'
Recensie The Banshees of Inisherin – 'Gitzwart en loeileuk door de chemie van de twee hoofdrolspelers'