Matt Damon en Ben Affleck gingen voor het eerst sinds hun Oscarwinnende Good Will Hunting weer eens bij elkaar zitten om een script te schrijven. Het resultaat is een fascinerend historisch drama, dat wel iets korter had gemogen.
Een drama over een verkrachtingszaak, verteld vanuit het oogpunt van de drie belangrijkste betrokkenen: dat kan best een interessante film worden. Maar het kan nog beter, want wat nou als je dit verhaal in het Frankrijk van circa 1385 laat afspelen? Dat klinkt als een mooie vondst van scriptschrijvers Matt Damon, Ben Affleck en Nicole Holofcenter, maar het schijnt allemaal echt gebeurd te zijn in die tijd. En voordat je denkt dat dit misschien wel een beetje stoffig kan gaan worden: meer seks en geweld ga je waarschijnlijk niet zien in een film dit jaar.
Bloedhekel
In The Last Duel zien we twee strijdmakkers die zich door een heleboel oorlogsgeweld klieven: de wat onhandige geweldenaar Jean de Carrouges (Matt Damon) en de woest aantrekkelijke Jacques Le Gris (Adam Driver, straks te zien in House of Gucci). Ze vechten in naam van de koning van Frankrijk maar daartussen staat nog graaf Pierre d’Alençon (Ben Affleck): een hedonistische blaaskaak die goed bevriend is met Le Gris en een bloedhekel heeft aan De Carrouges.
Genadeklap
Die situatie zet de vriendschap tussen de strijders onder druk en als de graaf Le Gris een stuk land cadeau doet dat hoort bij de bruidsschat van De Carrouges’ nieuwe vrouw (Jodie Comer, recent nog te zien in Free Guy) wordt het pas echt ruzie. De genadeklap komt als De Carrouges terugkomt van een reis en zijn vrouw vertelt dat ze tijdens zijn afwezigheid is verkracht door Le Gris.
Herhaling
De drie hoofdrolspelers in dit trieste verhaal hebben allemaal een net wat andere blik op de gebeurtenissen en zo krijgen we de ‘feiten’ drie keer te zien. Soms herhalen scènes zich en worden de verschillen heel duidelijk. Soms zie je bij het verhaal van de ene persoon scènes die bij die van een ander waren weggelaten. In elk geval is het hele plaatje pas compleet als iedereen aan de beurt is geweest en dan is de film al twee uur bezig.
Lange zit
Het heeft een hele duidelijke bedoeling dat je drie keer min of meer hetzelfde zien gebeuren en de verschillen vertellen je veel over deze personages. Maar dat voorkomt niet dat het verhaal toch wat gaat slepen naar het einde toe door al die herhaling. Het had gescheeld als wat rigoreuzer keuzes waren gemaakt bij de montage, want de speelduur van twee en een half uur voel je wel degelijk.
Luister ook onze podcast met kijktips en het laatste nieuws. Ook te luisteren op Spotify en Apple Podcasts.
Contrast
Waar The Last Duel wel slaagt, is bij het uittekenen van de personages van De Carrouges en Le Gris. Vooral Damon, geholpen door een gevalletje ultiem ridderhelmhaar, zet een prachtige creatie neer. De Carrouges is een onverschrokken, machtige strijder maar zo gauw hij dingen gedaan moet krijgen zonder zijn zwaard, is hij een onbeholpen kneus. Het contrast met de stijlvolle, vlot bewegende Le Gris kan niet scherper en dat brengt hun conflict met veel flair tot leven.
Bikkelhard
Regisseur Ridley Scott staat niet bekend als iemand die uitblinkt in het beste halen uit zijn acteurs, maar dat gaat hem hier prima af. Toch krijg je pas echt waar voor je geld als de man achter Gladiator - waar nu toch echt een vervolg op komt! - en Kingdom of Heaven op de Middeleeuwse toer gaat in de vechtscènes. Niemand overtreft hem bij het in beeld brengen van bikkelharde zwaardgevechten en dat laat hij met The Last Duel nog maar eens zien. Vooral dat duel uit de titel, waarmee het geschil tussen de twee voormalige vrienden beslecht moet worden, is het wachten dubbel en dwars waard.
Conclusie
Het idee achter de drietraps-structuur van dit historische drama is als concept sterker dan in z’n uitgewerkte vorm, maar dat neemt z’n dramatische kracht niet weg. Dat is vooral te danken aan de levendig vormgegeven personages. Daarnaast laat Ridley Scott zien dat hij nog steeds de beste is met bot staal, modder en bloed.
The Last Duel is nu te zien in de bioscoop.
Wat anderen nu lezen
Recensie Succession seizoen 4 – ‘Het is goed dat de fenomenale serie stopt voordat het saai wordt'
Recensie The Night Agent – ‘Sterke thriller met Oscargenomineerde actrice als geheim wapen’
Review Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves – 'Hilarische en vlotte fantasyfilm, die ook leuk is als je het spel niet kent'
Recensie Alice, Darling – ‘Hopelijk is dit mislukte filmdrama vol clichés een leerzame les voor de regisseur'
Recensie Perfect Addiction – ‘Zelfs de seksscènes stellen teleur in deze romantische dramafilm’
Recensie Waco: American Apocalypse – ‘Meesterlijke docuserie die spannender is dan de gemiddelde thriller'
Recensie John Wick: Chapter 4 - 'Hopelijk let Hollywood op, want dit is hoe je actiefilms maakt'
Recensie Agent Elvis – 'Een lekker gek idee voor een animatieserie, maar het is niet grappig genoeg'
Recensie Noise - 'Aan de cast ligt het absoluut niet dat de thriller allesbehalve spannend is'
Recensie Mon crime – 'Een ouderwets moordmysterie, dat wel iets moderner had mogen zijn'