Superguide logo

Recensie Race Across the World – ‘Verrassend programma met fijne, oprechte BN’ers’

RTL 4 lanceerde woensdagavond Race Across the World. Wéér een programma met een bups BN’ers die een ‘kunstje’ uitvoert, zou je denken. Maar het programma weet tóch flink te verrassen – in positieve zin.

Door Robin Heerkens
Martijn Krabbé in Race Across the World

Vijf BN’er-duo’s moeten in Race Across the World maar liefst 14.000 kilometer zien af te leggen. Ze beginnen in Mexico-City en moeten uiteindelijk in Ushuaia zien te eindigen, de zuidelijkste stad ter wereld. Onderweg zijn ze vooral aangewezen op zichzelf: mobieltjes zijn verboden, vliegen mag niet, en het programma geeft de kandidaten een beperkt budget. Wat levert dat op? Nou, een vrij verfrissend programma waar eigenlijk alles in zit.

Géén oppervlakkige BN’ers

Laten we beginnen bij de BN’ers. Die zijn – zonder daar een waardeoordeel aan te verbinden – niet echt A-listers. TV-kok Hugo Kennis, Nederland in Beweging-icoon Olga Commandeur en Maestro-jurylid Dominic Seldis: allemaal BN’ers die we een béétje kennen, maar die niet een eigen primetimeprogramma kunnen dragen, bijvoorbeeld. Helemaal prima, zo blijkt al snel. De deelnemers hebben allemaal een eigen – oprechte - reden om mee te doen. Zo vindt Hugo zo’n race de perfecte manier om even iets héél anders te doen na een liefdesbreuk die er flink in hakte. En willen Dominic en Bastiaan Ragas vooral tijd doorbrengen met hun kids. Ze nemen respectievelijk dochter Katy en zoon Sem mee en aangezien ze maar liefst twee maanden van huis zijn, komen daar mooie, oprechte ‘bonding’-momentjes uit. Dat zagen we in aflevering één al. Katy troostte haar vader die eigenlijk graag zijn hele gezin mee op reis wilde nemen om te delen hoe bijzonder hij het allemaal vindt. En Sem zorgde voor wat hilarische momenten door goudeerlijk uit te leggen dat pa Bastiaan soms veel te nukkig en eigenwijs is terwijl hij wél vloeiend Spaans spreekt en veel beter de leiding zou kunnen nemen.

Olga for the win

Ook Olga en haar man Frank maakten indruk. Ze geven énorm veel om elkaar. Dat druipt er aan alle kanten vanaf. Even nog een kusje geven voordat ze in slaap vallen in de nachtbus. Elkaar in de gaten houden als het even te onveilig voelt op straat. Of samen een bodyshotje doen in een of andere kroeg. Schattiger dan dat wordt het niet. Dat is gelijk ook het sterkste punt van de show: de casting. Je ziet andere kanten van BN’ers die je al niet zo heel goed kent. Daar is echt veel ruimte te winnen. De setting dwingt ze ook om meer van zichzelf te laten zien: je bent lang van huis, moet écht je best doen om dingen te regelen én er zit niets anders op dan contact maken met de lokale bevolking. Je ziet – dat idee geven ze ons, althans – dat je veel eerlijkere versies van deze BN’ers ziet. Even geen flashy showelementen, maar je druk maken of je wel een slaapplek kunt vinden. Het maakt de boel meteen rauwer en oprechter.

Een béétje cultuur snuiven

Race Across the World is geen NPO-achtig reisprogramma dat de geschiedenis van een land uitdiept of de huidige, veranderde cultuur in beeld brengt. Met Martijn Krabbé als presentator én prettige voice-over krijgt het geheel ook een wat luchtiger, licht sarcastisch tintje. Maar dat is ook helemaal geen probleem. Dit is nu eenmaal een RTL-programma dat ook wil entertainen. Toch snuif je zijdelings wel wat cultuur op door de setting. Je krijgt een beetje mee hoe de bevolking leeft in de Zuid-Amerikaanse landen. Verwacht daar (vooralsnog) niet te veel van, de focus ligt écht op de BN’ers en hun reis – die dan wel weer ingekleurd wordt door soms adembenemende natuurbeelden én shots van bijzondere uitjes, zoals een vrij bizarre ‘spirituele reiniging’. Het deed zelfs een beetje denken aan Peking Express, het cultprogramma dat al jaren niet meer te zien is.

De tekst gaat verder onder de afbeelding

Olga Commandeur en man Frank
© Jasper Suyk

Overweldigend en onoverzichtelijk?

Er zit een hele heldere structuur in het programma. Als je hoort dat je door zeventien verschillende landen moet reizen, voelt het misschien overweldigend en onoverzichtelijk. Maar de ‘race’ in kwestie is niet één lange uitputtingsslag. De kandidaten reizen naar bepaalde checkpoints waardoor er én steeds weer een wedstrijdelement in blijft zitten – wie haalt als eerste het checkpoint? – én de duo’s blijven elkaar ook tegenkomen. Dat versterkt de onderlinge band en houdt het concurrentievuurtje brandend. Het zou saai en suf zijn als de groepen elkaar pas weer aan het einde van de rit zouden treffen. Ook kan de boel moeilijk inkakken als je elke week een helder begin- en eindpunt voor je kiezen krijgt.

Afvalrace

Ook weer niet álles aan Race Across the World werkt als een tiet. Het zou nog toffer zijn geweest als we wekenlang konden meegenieten bij álle duo’s. Maar nee, blijkbaar vallen er ergens tijdens de race nog twee koppels af, zo kondigde Martijn alvast aan. Heel jammer. Is er eindelijk weer een programma waarin BN’ers niet ‘gemaakt’ en irritant overkomen, moet er weer een afvalrace van gemaakt worden...

Conclusie

Race Across the World komt héél lekker uit de startblokken. In de eerste aflevering weten Martijn en de makers al een intrigerend geheel neer te zetten. Het format is helemaal duidelijk en zelfs een beetje verfrissend. Alles is lekker overzichtelijk, terwijl de reis zelf alles behalve kalmpjes verloopt. En BN’ers krijgen de kans om zich van een hele fijne, niet-oppervlakkige kant te laten zien.  

Race Across The World is iedere woensdag om 20.30 uur te zien op RTL 4. 

Wat anderen nu lezen