Recensie And Just Like That… - Dit oppervlakkige vervolg mist magie

En opeens was daar een vervolg op Sex and the City genaamd And Just Like That… Maar komt deze sequel niet veel te laat? Of hebben de dames, die zelden een blad voor de mond nemen, nog voldoende te melden?

And Just Like That… is duidelijk gemaakt voor de fans van Sex and the City en vanaf het eerste moment wordt er gestrooid met verwijzingen naar de hitserie uit de jaren negentig. Maar er wordt ook rekening gehouden met nieuwe kijkers door tegelijkertijd alles uit te leggen. En dat uitleggerige beperkt zich niet alleen tot het samenvatten van oude verhaallijnen.

Herhalingen

De HBO Max-serie vindt plaats na de coronacrisis en als dat niet duidelijk genoeg is, wordt het nog een paar keer herhaald. Er wordt verwezen naar afstand houden, veranderende omgangsvormen en droevige sterfgevallen, maar niets heeft enige invloed op het plot. Het zijn gewoon opmerkingen om de kijker herhaaldelijk te vertellen wanneer het verhaal zich afspeelt. 

Scheurtjes

Ook de verhaallijnen worden voor het gemak samengevat voor de nieuwe kijker en de trouwe fan, die is vergeten wat er 11 jaar geleden gebeurde in de tweede Sex and the City-film. Dat gebeurt niet met een voice-over of compilatie, maar met dialogen waarin personages elkaar uitleggen wat er de afgelopen tijd is gebeurd. De gesprekken zijn daardoor erg onnatuurlijk en dan zie je gelijk de eerste scheurtjes in deze revival. Sex and the City stond juist bekend om de vlijmscherpe observaties, het grappige gekibbel en de taboes die aan een stuk door werden doorbroken.

Oppervlakkig

Van al die pluspunten is nu weinig terug te zien, al is de tweede aflevering wel een stuk beter dan de eerste. Na een tragedie wordt er nagedacht over grote thema’s zoals liefde, geluk en de dood. Dat gaat gepaard met confronterende gesprekken en dan zie je vlagen van hoe goed And Just Like That… had kunnen zijn. Het is daardoor extra zuur wanneer de derde aflevering weer een oppervlakkig niemendalletje is, waarin Carrie op komische wijze een ex van Mr. Big gaat stalken.

Vervelend figuur

De serie doet wel een poging om grote thema’s aan te snijden. De vrouwen zijn ouder geworden, maar niet wijzer en hebben moeite met de veranderende maatschappij om zich heen. Ze snappen weinig van dingen als gender of social media en in pogingen om vooral niet racistisch te zijn, zeggen ze juist de verkeerde dingen. Voor de kijker wordt daarna uitgebreid uitgelegd hoe het wél moet. Dat de schrijvers er ook weinig van snappen, is direct merkbaar, want de non-binaire komiek Che Diaz (Sara Ramirez) is een ronduit vervelend figuur.

Waar is Samatha?

Uiteindelijk draaide de serie vooral om de vier hoofdpersonen, maar Kim Catrall's Samantha Jones is niet van de partij en dat gemis is pijnlijk duidelijk. De dynamiek tussen de vrouwen is anders en de kijkers kunnen zich een stuk moeilijker herkennen in de personages. Het zijn luxepoezen die vooral de schone schijn op willen houden en weinig meer te melden hebben.

Conclusie

And Just Like That… is een serie voor de fans die alles van Sex and the City verslinden, maar maakt tegelijkertijd duidelijk dat sommige klassiekers geen vervolg nodig hebben. De magie uit het origineel is weg en de serie van HBO Max heeft niets meer te bieden dan wat oppervlakkige nostalgie en gemiste kansen om iets te zeggen over de wereld van nu.

Just Like That... is te zien op HBO Max.

Wil je weten wat er nog meer te zien is op HBO Max? Dit zijn de beste series op de streamingdienst en deze topfilms kun je checken. Ook hebben we de vriendjes van Carrie Bradshaw op een rijtje gezet.