Superguide logo

Kopen Zonder Kijken: ‘Dit verbaast mij enorm’

Veronica Superguide’s online eindredacteur Robin Heerkens kan énorm genieten van Kopen Zonder Kijken. Hij doet elke week – vanuit een huis zónder visgraatvloer, helaas – verslag van zijn kijkervaring.

Let op: dit artikel bevat spoilers voor Kopen Zonder Kijken aflevering vier. Die staat al op Videoland.

Door Robin Heerkens
Ruben en Sanne Kopen Zonder Kijken
© RTL

Ruben en Sanne legden aan het begin van hun afleveringen uit hoeveel stress hun huizenzoektocht al opleverde, de afgelopen twee jaar. Is hun bod wel op tijd ingediend? Bieden ze niet te veel, of juist te weinig? En dan steeds weer die teleurstelling wanneer het niet lukt. Sanne hamerde erop dat een koopwoning ondanks al die ellende toch echt wel the way to go is. Bouwen aan de toekomst met iets dat écht van jezelf is. Ik snap ook heus wel dat kopen allerlei financiele voordelen kan hebben. Je gooit geen geld in een ‘bodemloze put’, zoals ik dat regelmatig hoor in mijn omgeving van mensen die al in een koophuis zitten. Allemaal waar, maar kom op: waarom kunnen Sanne (25) en Ruben (28) niet eerst nog een wat groter huurhuis zoeken?

'Verbaast me enorm'

Ik schrijf dit natuurlijk ook bevooroordeeld, vanuit mijn huurhuis. We weten het budget van de kandidaten en ze leggen even kort uit hoe het zit in hun leven, maar we leren ze natuurlijk ook niet écht kennen. Maar het verbaast me alsnog enorm hoe vastberaden deze nog vrij jonge mensen zijn met hun koopwens. De huizen die al af zijn gaan voor de hoofdprijs weg, zo geven ze zelf al aan, én ze hebben moeite om door huizen heen te kijken. Oftewel: ze hebben weinig verstand van klussen en durven daarin geen risico te nemen – wat heel begrijpelijk is, natuurlijk. Nog meer reden om voor de komende jaren nog even iets te huren, lijkt me. Dat de beperkte ruimte nu zo’n issue blijkt door het thuiswerken, is ook niet alléén opgelost door een koophuis te bemachtigen. Een huis van 80m2 op de vrije sector huurmarkt is ook zeker geen onmogelijke opgave voor twee mensen met een baan. Daar komt nog bij dat ze hartstikke jong zijn: ze hebben nog zoveel jaren te gaan. Waarom dan niet nog één stapje maken met huren en daarna kopen?

Huurwoning

Afijn, zo kan ik nog wel tien argumenten bedenken waarom ik zelf in hun situatie naar een huurwoning ging zoeken als het al twee jaar niet wil vlotten met kopen. Maar goed, nogmaals: we kunnen niet echt in hun hoofden kijken en ze zullen vast hun redenen hebben. Mijn punt: de afgelopen weken had ik bij de deelnemende koppels altijd het gevoel dat ze het écht verdienden, meedoen aan Kopen Zonder Kijken. Het koppel met de pleegkinderen – Paul en Kim - had heel snel meer ruimte nodig, het samengestelde gezin van Wéralucië en Said van vorige week ook. Of Lisa en Riski van de eerste aflevering. Dat was gewoon een heel oprecht, schattig stel dat ook alle hulp kon gebruiken. Bij Ruben en Sanne miste ik die noodzaak een beetje. Aan de andere kant: Kopen Zonder Kijken is ook weer geen liefdadigheidsinstelling. Niet elk koppel hoeft een voltreffer te zijn.

De tekst gaat verder onder de afbeelding

Roos Reedijk Kopen Zonder Kijken
© RTL

Bob belt voor meer budget

Snel door naar een ander gedeelte van de aflevering waar ik wél enorm van genoot: de hele tweede helft! Wanneer Bob met zijn bouwers de plannen uiteenzet, is het nog altijd een halfuur puur genieten geblazen. Deze keer wist hij weer flink te toveren met de keuken en badkamer. Nogal indrukwekkend hoe hij dat allemaal weer voor elkaar wist te boksen. Ook kwam er weer een typisch KzK-momentje voorbij: Bob die belde voor meer budget. Natúúrlijk lukte hem dat. Net zo typisch KzK is dat we er eigenlijk zelden achterkomen waar het koppel in kwestie opeens die duizenden extra euro’s vandaan haalt.

Klusheldin Roos

Mijn klusheldin Roos was weer het absolute hoogtepunt deze week. Ze zei zelfs nog even sorry toen ze weer met een visgraatvloer op de proppen kwam, maar ho eens even. Bied hier nooit je excuses voor aan, Roos. Visgraatvloeren zijn letterlijk én figuurlijk het fundament waar Kopen Zonder Kijken op gebouwd is. Die horen er gewoon bij. Net als de lekker opzichtige sponsor Eijerkamp, waar Roos altijd zo heerlijk spontaan meubels uit komt zoeken. Deze keer ging ze daar op zoek naar ‘een lekkere cosy plofbank zonder pootjes’. “Die hebben ze hier vast.” En reken maar dat ze die hebben bij Eijerkamp. Eijerkamp heeft alles.

Qua ‘Roos-termen’ sprong er één onderdeel echt uit vanavond: het badkamerkastje. Dat was van – houd je vast – ‘ash grey eiken met horizontale frezing’. Als iemand die woorden in een andere setting, zonder beeld erbij, uit zou spreken, zou ik denken dat-ie een beroerte had.

Maar in de Kopen Zonder Kijken-wereld is het volkomen logisch en kan het zo op een tegeltje.

Wat anderen nu lezen