Recensie Mon crime – 'Een ouderwets moordmysterie, dat wel iets moderner had mogen zijn'

Inspiratie uit de filmgeschiedenis

Regisseur François Ozon haalt graag inspiratie uit de filmgeschiedenis; met Peter von Kant vond hij het in de Duitse cinema en met Mon crime in zijn eigen Franse cinema. Het verhaal van Mon crime is afkomstig van het gelijknamige toneelstuk uit 1934, en werd in de Verenigde Staten al eens verfilmd in 1937 en 1946. Hoog tijd dus voor een nieuwe versie.

Het verhaal is niet veranderd

In plaats van het verhaal nu naar het heden te brengen, laat Ozon Mon crime in de jaren dertig. Dat is niet echt nodig; we hebben nog steeds producenten met grijpgrage handjes en vrouwen die moeilijk aan de bak komen in een mannenwereld. Maar nu konden de vormgevers zich lekker uitleven met oude gebouwen, stijlvolle kleding, klassieke auto’s, en meer van zulk moois

Helaas geen moderne montage

Het feit dat een vrouwelijke verdachte wordt beoordeeld door een jury van enkel mannen, is ook een sterker beeld. Mon crime had alleen wel een wat modernere montage kunnen gebruiken. Omdat de personages weinig inhouden hebben en meer typetjes zijn, had Ozon het verhaal best wat sneller kunnen vertellen.

De tekst gaat verder onder de afbeelding