Hoe realistisch is Grey’s Anatomy? ‘Reanimeren? Lijkt aaien wat ze doen’

Bloed en tranen

Het begint al goed: de openingsscène is een dramatische bevalling, waarbij een vrouw veel bloed verliest omdat haar placenta loslaat. Niet heel geruststellend voor een hoogzwangere. “Ja, dan krijg ik wel even tranen in mijn ogen. Alles met kinderen of ouders komt nu net even wat harder binnen.” 

Op het beeldscherm blijft de bevallende vrouw bloed verliezen en laat er nou net een tekort aan bloed zijn in het ziekenhuis. Uiteindelijk is het zakje bloed waar haar doodzieke man mee in leven wordt gehouden het enige dat haar kan redden. De ene arts rent met het halve zakje door de gangen van het ziekenhuis, terwijl een andere arts in de tegengestelde richting met de pasgeboren baby de andere kant oprent. De stervende vader kan nog net drie tellen zijn pasgeboren zoon vasthouden voor hij zijn laatste adem uitblaast. Hoewel door de hormonen de tranen in Heleens ogen prikken, zegt de arts in haar: “Wat voor ziekte heeft die man dan dat zijn leven afhangt van dat halve zakje? Volgens mij kan dat helemaal niet.” Om vervolgens praktisch op te merken: “Wel fijn voor die vrouw dat ze door haar zieke man al in het ziekenhuis was. Bij een gescheurde placenta moet je snel handelen.”

(Niet) rennen op de gang

Het rennen door de gang is een terugkerend ritueel: er wordt deze aflevering nog twee keer flink gehold. Vroeger rende Heleen ook wel eens, vertelt ze. “Naar een reanimatie, bijvoorbeeld. Maar dan kwam ik oververhit aan, amper in staat om te praten of na te denken. Nu loop ik gewoon wat sneller, dan kan ik ook echt wat betekenen als ik bij de patiënt aankom.” Een reanimatie komt deze aflevering ook voorbij. Een net geopereerde vrouw krijgt, dankzij het bloedtekort, een hartstilstand. Meredith Grey, vertolkt door Ellen Pompeo, en haar team reanimeren. Het mag niet baten. “Nee, hèhè”, lacht Heleen. “Ze drukken veel te zacht op haar borst en ook niet snel genoeg. Het is een beetje aaien wat ze doen. Ik vraag me af waarom ze dit niet goed in beeld brengen? Werken er geen medisch experts mee aan deze serie? Reanimeren is zo’n beetje het eerste dat je leert tijdens je studie, iedere geneeskundestudent ziet direct dat het zo niet hoort.” 

Verhitte discussies

Time of death: elf minuten over vijf. De vrouw wordt officieel doodverklaard. “Heel normaal, doen wij ook. Voor de administratie.” En de discussie die erna ontstaat tussen de artsen om het bed over de gevolgde aanpak, vindt Heleen ook niet heel vreemd. “Je bekijkt een patiënt vanuit je eigen specialisatie en dan zul je misschien een andere aanpak kiezen dan een collega. Meestal gaat een gesprek daarover wat gemoedelijker. Soms loopt het uit op een verhitte discussie, tja dat kan. Wat niet kan, is dat één arts op eigen houtje besluit dat haar aanpak het dan maar wordt.” 

Maar die arts is dan ook dé Meredith Grey, hoofdrolspeelster vanaf de eerste aflevering, de vrouw met meer drama achter de rug dan GTST’s Laura Alberts en de ster van de show. Maar niet voor lang, inmiddels is bekend dat Ellen Pompeo stopt. In het volgende seizoen zal ze nog maar in een paar afleveringen te zien zijn. En of de serie ook zonder haar naamgever succesvol blijft, is afwachten…

Terug naar het bloedtekort. Dat is nijpend. Artsen wordt gevraagd ter plekke te doneren en de Spoedeisende Hulp wordt dichtgegooid. Een bordje ‘gesloten’ en de oproep om bloed te doneren wordt voor de ingang van het Grey Sloan Memorial gezet. “In Nederland gebeurt het ook wel eens dat de Spoedeisende Hulp sluit. Maar het bloed is op, dus poef, we gaan dicht: nee. Er zijn toch ook zat spoedgevallen waar je geen bloed voor nodig hebt? Wij zijn eens een uur dichtgegaan toen zaten we helemaal vol. Maar dat probeer je te allen tijde te voorkomen. Als je in een levensbedreigende situatie niet naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis kunt, kan dat vergaande gevolgen hebben. We zetten dan alles op alles om weer open te kunnen. Daar doen we echt niet lichtvoetig over. En het is zeker niet zo dat één arts zelfstandig besluit de hele Spoedeisende Hulp dicht te doen voor de dag. Het is geen winkeltje.” “En”, zo vervolgt Heleen, “wat niet klopt: de artsen in beeld doen en kunnen álles. Ze maken de scan, halen het bloed op, opereren. In het echt heeft iedereen natuurlijk zijn specialisme: een laborant maakt de foto’s, een radioloog beoordeelt ze, de chirurg opereert.”

Stiekeme kusjes

Maar in Grey’s Anatomy opereert de chirurg niet alleen, ze heeft het ook druk met flirten. En de cardioloog deelt in de lift wat stiekeme kusjes uit aan een collega. “Ik heb nog nooit zoenend personeel betrapt. Helaas, dat zou ik wel grappig vinden.” Ze kan zich wel voorstellen dat er liefdesrelaties ontstaan op de ziekenhuisvloer. “Je werkt met elkaar onder hoogspanning en op spannende momenten. Ik ken ook wel artsen die getrouwd zijn met een andere arts. Maar, daar komt de anti-climax, ik heb net zo veel collega’s die een partner in de ICT hebben.” 

En een McDreamy dan, zoals de tragisch overleden, man van Meredith Grey werd genoemd, loopt die niet rond in het Leeuwarder Centrum? “In mijn vorige ziekenhuis werkte een McDreamy. Iedereen noemde hem zo omdat hij heel knap is. En die heb ik aan de haak geslagen!”, lacht Heleen. “Dat is nu mijn partner!”

Nee, veel blijkt er niet realistisch, toch gebeurt er ook op de Nederlandse Spoedeisende Hulp genoeg. Zoveel dat Heleen er onlangs een boek over schreef: Op de Spoedeisende Hulp. Geen doktersromannetje, maar wel één met bijzondere, geanonimiseerde verhalen van patiënten uit de praktijk. En: 100% waargebeurd. 

Tekst: Mariska Schulte

Grey’s Anatomy is te zien op Net5 en Disney+.

Dit verhaal verscheen eerder in Veronica Superguide. Nooit meer iets missen? Sluit dan snel een voordelig abonnement af!