Dankzij juichende reacties in Amerika sleept dit intense culinaire drama de nodige verwachtingen achter zich aan, maar het beestachtig goede The Bear maakt ze allemaal waar.
In een effectief functionerend restaurant is het stressniveau al hoog, laat staan in een broodjeszaak vol ruziënde werknemers waar een talentvolle jonge chef het culinaire niveau wil opkrikken. De druk die de personages op elkaar uitoefenen in The Bear voel je als kijker, al is het maar omdat de meeste scènes zich afspelen in deze krappe tent waar veel tegen elkaar wordt geschreeuwd. Zelfs als er gewerkt moet worden, roepen de koks continu ‘behind!’ en ‘corner!’ naar elkaar om niet tegen elkaar aan te botsen in de chaotische keuken. Voeg daar een flinke maatbeker diep persoonlijk drama aan toe en je hebt een knallende melange.
Verdriet en woede
Carmen (Jeremy Allen White) is een jonge chef die in een paar van de beste restaurants van de wereld heeft gewerkt. Nu zet hij zijn kooktalenten aan het werk in een doodgewone eettent in hartje Chicago en dat is natuurlijk niet zomaar: dit is de zaak die hij geërfd heeft van zijn broer, die zelfmoord heeft gepleegd. Ritchie (Ebon Moss-Bachrach) was de beste vriend van de overledene met wie hij de zaak runde en hij is woedend dat Carmy, zoals zijn bijnaam luidt, alles helemaal anders komt doen. Maar als ze uit de schulden willen komen, hebben ze geen andere keus.
Botsende persoonlijkheden
Het is goed dat The Bear afleveringen heeft van een half uur, want dit is extreem intensief drama. Oké, er is genoeg bevrijdende humor, maar het gaat steevast hard tegen hard met alle botsende persoonlijkheden die het restaurant bevolken. Dat zijn er aardig wat en dat betekent dus veel verhalen en ontwikkelingen, maar het wordt nooit te veel. The Bear is een kunststukje in compact verhalen vertellen, met alle grote en kleine tragedies die voorbijkomen.
Vloeken en tieren
Maar het draait vooral om Carmen en zijn trauma’s. Langzaam wordt duidelijk wat hem drijft en hoe hij beschadigd is geraakt. Tactvol ontvouwt het zich allemaal en dat is een mooi contrast met de vloekende en tierende keukenploeg die je hier aan het werk ziet. Wij eten onze schoen op met een schuim van doperwt en een coulis van kruisbes als The Bear straks bij de Emmy’s geen armen vol prijzen wint.
Conclusie
Onder de buitenkant van kijvende koks die elkaar afsnauwen met ieder schuttingwoord in de Engelse taal gaat een mooi verhaal schuil over familiebanden en de haat-liefdeverhouding van de hoofdrolspelers met het harde vak van chef. Het is op treffende wijze in beeld gebracht en ligt door de juiste dosis humor nooit te zwaar op de maag.
Wat anderen nu lezen
Review Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves – 'Hilarische en vlotte fantasyfilm, die ook leuk is als je het spel niet kent'
Recensie Alice, Darling – ‘Hopelijk is dit mislukte filmdrama vol clichés een leerzame les voor de regisseur'
Recensie Perfect Addiction – ‘Zelfs de seksscènes stellen teleur in deze romantische dramafilm’
Recensie Waco: American Apocalypse – ‘Meesterlijke docuserie die spannender is dan de gemiddelde thriller'
Recensie The Night Agent – ‘Sterke thriller met Oscargenomineerde actrice als geheim wapen’
Recensie John Wick: Chapter 4 - 'Hopelijk let Hollywood op, want dit is hoe je actiefilms maakt'
Recensie Agent Elvis – 'Een lekker gek idee voor een animatieserie, maar het is niet grappig genoeg'
Recensie Noise - 'Aan de cast ligt het absoluut niet dat de thriller allesbehalve spannend is'
Recensie Mon crime – 'Een ouderwets moordmysterie, dat wel iets moderner had mogen zijn'
Recensie The Magician’s Elephant – 'Mooie animatiefilm voor de kleintjes, maar saai voor oudere kids'