Superguide logo

Recensie Extrapolations – 'Wisselvallige sciencefictionserie die preekt en ontroert'

Extrapolations doet precies wat de titel betekent: het kijkt naar de huidige klimaatverandering en vervuiling op aarde en trekt die lijn door naar de komende decennia. Hoe ziet onze aarde eruit in 2040, 2050 en 2070? Via een reeks subtiel met elkaar verbonden verhalen geeft Extrapolations het huiveringwekkende antwoord.

Door Peter Koelewijn
Extrapolations

Via acht afleveringen wordt het lot van de aarde gevolgd in de komende decennia. De eerste afleveringen vanaf 2030 zijn nog vrij herkenbaar en zelfs aan de prekerige kant. Klimaatprotesten, permanente bosbranden, uitstervende diersoorten, smeltende poolkappen, opportunistische tech miljardairs. Een gemiddelde journaaluitzending in 2023 bevat ze al.

In de roos

Het gepreek zit hem in de waarschuwingen die sommige personages geven over wat er met de aarde gebeurt als we niet veranderen. Die komen niet altijd even natuurlijk over, alsof ze een pamflet voorlezen. Regisseur Scott Z. Burns heeft al met dit bijltje gehakt met An Inconvenient Truth. Ook Contagion en The Report hadden een duidelijke waarschuwing in zich. Maar gelukkig schiet Extrapolations vaker in de roos dan mis.

De tekst gaat verder onder de trailer

Hoe duur is de zuurstof?

De miniserie verandert gaandeweg. Hoe verder we van de huidige tijd komen, hoe griezeliger de wereld wordt. Mensen die zuurstof moeten kopen omdat ze stikken door de smog, onder de grond moeten leven tegen de dodelijke hitte, hun herinneringen in de cloud opslaan en ze verliezen omdat ze het datalimiet van hun pakket overschrijden. Het doet denken aan de betere afleveringen van Netflix’ Black Mirror. Het klimaathaakje is immer aanwezig maar de mensen veranderen. Ze worden cynisch en denken dat de aarde niet meer gered kan worden. Ontsnapping van de aarde bespreken ze zelfs.

Liegen tegen een walvis

Zoals vaker met series die iedere aflevering een ander verhaal vertellen; wisselen ze in smaak en geslaagdheid. De meesten zijn grimmig en spannend met hier en daar een lichter verhaaltje. Het menselijk drama staat vooraan met telkens een prikkelend scenario. Bijvoorbeeld een onderzoekster die kan communiceren met de allerlaatste walvis en haar van hogerhand moet voorliegen, of een rabbijn die z’n synagoge wil redden van het stijgende water en een geloofscrisis krijgt. De sterkere afleveringen zitten echter in de tweede helft, wat Extrapolations soms een moeilijke zit maakt. 

De tekst gaat verder onder de afbeelding

Extrapolations
© Zach Dilgard

Haat de techgigant

Apple heeft kosten noch moeite gespaard voor Extrapolations. Computergeanimeerde dieren en natuurrampen worden realistisch op beeld getoverd alsof het niets is. De cast zit ook vol met de crème de la crème van Hollywood: Meryl Streep, Daveed Diggs, David Schwimmer, Edward Norton, Gemma Chan, Forest Whitaker, Murray Bartlett, zo kunnen we nog wel een alinea doorgaan. Sommige rollen zijn klein terwijl anderen telkens terugkeren. Bijvoorbeeld Kit Harington als de gewetenloze techgigant Nick Bilton. Een heerlijke schurk om te haten, al is de conclusie van Extrapolations gelukkig subtieler dan 'één miljardair is het kwaad': we moeten én kunnen het samen oplossen, en we moeten vooral niet onze hoofden in het zand steken over klimaatverandering.

Conclusie

Extrapolations klimaatboodschap komt soms prekerig over, maar die irritatie verdwijnt snel door de ontroerende verhalen in griezelige dystopieën die het op het scherm tovert. De uitwerkingen van die verhalen verschillen in kwaliteit, maar hopelijk inspireert het kijkers om aan een betere toekomst te werken.

Extrapolations is te zien op Apple TV+.

Meer recensies

Wat anderen nu lezen