'Dit kunnen alleen de makers van Expeditie Robinson verzinnen'

Door Robin Heerkens
Expeditie Robinson

Veronica Superguide’s online eindredacteur Robin Heerkens is vólledig verslaafd aan tv. Met deze wekelijkse terugblikcolumn hoopt hij die obsessie van zich af te schrijven. De komende weken dompelt hij zich onder in Expeditie Robinson.

Buiten slapen op een brak bamboebed, kakken in een kuiltje, mede-kandidaten die als slangen om je heen sissen en opeens kunnen toeslaan – en oh ja, er zijn ook ECHTE slangen. Expeditie Robinson is mijn allergrootste nachtmerrie. Daarom voel ik standaard ietsje minder ergernis bij de BN’ers die meedoen. Het voorspelbaar gemekker op Twitter – ‘oh leuk, een Expeditie Robinson met onbekende Nederlanders – ontbrak ook gisterenavond niet. Maar daar ga ik niet aan meedoen. Nee, ik ken Juultje Tieleman en die Spangas-gasten ook niet echt. Maar wat boeit dat eigenlijk? Het is een teken dat je ouder wordt. Of je met hele andere dingen bezighoudt. Het is in ieder geval niet cool om ermee te pronken. Dat je een vrouw met 1 miljoen Insta-volgers niet kent, zegt niet echt iets over haar, maar meer iets over jou en mij.

Dat kunnen alleen de makers van Expeditie Robinson verzinnen’

Dus… omarm het! Ga erin mee. Zie er het positieve van in. Ik heb net acht weken in de B&B Vol Ellende gezeten dus ik ga hier met een (te) open vizier in. Het helpt ook enorm mee dat die BN’er-ploeg ook dit seizoen weer énorm alle kanten op schiet. De ultieme gewone man Harry Piekema – aka Mr. Albert Heijn – en het Belgische jetsetmodel Rose Bertram in één programma. Dat kunnen alleen de makers van Expeditie Robinson verzinnen. Mensen die in eerste instantie hélemaal niets met elkaar gemeen hebben en toch samen moeten werken tussen de drijvende drollen, rammelende magen en roddelende mede-kandidaten – dat is echt genieten.

De tekst gaat verder onder de afbeelding

Expeditie Robinson
© Jasper Suyk

Rob Geus

We gaan nog heel veel plezier beleven aan deze deelnemers. Laura Vlasblom die opkijkt tegen het buiten slapen? Oef, die gaat helse nachten tegemoet. Rose die kampt met watervrees en doodsbang is voor alles dat kruipt? Meid, je weet dat je op een eiland zit, omringd met water en vólgepropt met insecten? Succesvol schrijfster Marion Pauw sprong er ook uit, alleen niet op een goede manier. Ze zat flink te pielen met haar koekjesbeslag waardoor ze nu al de halve bloemvoorraad erdoorheen jaste. Heerlijk. Marion geeft me nu al knullige Rob Geus-vibes. Die mieterde zo een mislukte voorraad weg omdat hij dacht dat het wel aangevuld ging worden. Niet dus.

Spirit animal Iliass Ojja

En dan Mocro Maffia-acteur Iliass Ojja. Hij gedroeg zich precies zoals ik me zou gedragen op zo’n eiland. Ergens in de bossen je behoefte doen? No way. “Ik poep in de zee en zwem dan heel hard weg.” En dat macho-man-geklus – sommige gasten flansen zo een hele hut in elkaar – is ook niet aan hem besteed. “Ik ben opgegroeid met Olvarit en Danoontje. En nu moet ik ineens zelfvoorzienend zijn.” Hopelijk blijft Ilias er nog heel lang in. Een nuchtere dude met humor en zelfspot die ook kan backstabben als de beste. Wie hem in De Verraders zag, weet: niet fucken met Ilias, hij naait je drie keer zo hard terug.

Eilandraad

Dat wordt nog wat tijdens de Eilandraad. Ilias zal zich ook hier vast en zeker ontpoppen tot een sneaky mastermind. Iemand die het konkelen naar een nieuw niveau tilt. Dat blijft trouwens wel een nadeel aan zo’n eerste aflevering, die verder vrij saai is. Nul gekonkel. Zo moesten we ons door veel te veel introductiefilmpjes heen worstelen en de verplichte eerste groepsopdracht was ook niet bijster interessant of vernieuwend. Beetje vuur maken. Puzzeltje maken. Touw doorbranden. Veruit het minste onderdeel van de Expeditie, als je het mij vraagt. Ik zie graag vier afvallerseilanden waardoor er bijna nooit iemand écht weg hoeft en je juist immuniteit kan verdienen door strategisch uitgedachte wegstuurplannetjes te volbrengen. Laat de haat en nijd maar door die eilanden stromen. Hoe meer drama, hoe beter. Fysiek sterk zijn en proeven winnen is één ding, maar tactisch slim zijn en mentaal kunnen schaken is véél moeilijker en interessanter.

En nee, dat zeg ik heus niet omdat ik zelf het gestel van een luiaard heb en bij de eerste de beste proef al klungelig over een andere deelnemer zou struikelen. Echt niet!