Recensie Firestarter - Uitgebluste horror

Als blikken konden doden, zou het ongeveer zo gaan als in deze horrorfilm. Het verhaal over een meisje dat spontaan dingen in brand kan zetten, komt uit het boek van Stephen King, die het schreef aan het begin van de jaren tachtig. Een paar jaar daarna kwam er een film van, met een nog piepjonge Drew Barrymore als de bovennatuurlijke pyromaan. Da’s intussen lang genoeg geleden dat een nieuwe verfilming geen gek idee is, moet producent Jason Blum gedacht hebben. Jammer genoeg kunnen we Firestarter indelen bij de minder geslaagde projecten op zijn enorme cv.

Schimmige experimenten

Charlie (Ryan Kiera Armstrong) is een meisje dat met veel moeite probeert een normaal leven te leiden. Maar ze is verre van normaal: als ze boos of anderszins emotioneel wordt, begint er letterlijk wat te broeien in haar en met een beetje pech loopt dat af met een grote, exploderende vuurbal. Haar ouders weten dat en proberen haar te leren deze gevaarlijke gave onder controle te houden. Zelf weten Andy (Zac Efron) en Vicky (Sydney Lemmon) precies hoe hun kind zich voelt, want ook zij hebben bovennatuurlijke krachten. Dat is het gevolg van schimmige experimenten waar ze ooit aan meegedaan hebben en nu proberen de verantwoordelijke schurken de losse eindjes op te ruimen.

Klopjacht

Dit verhaal moet het voor z’n spanning niet hebben van onverwachte wendingen, want die zijn er niet: wat er gebeurt, is erg rechtlijnig en stipt alle punten aan die je van tevoren verwacht. Dat hoeft geen probleem te zijn, zolang de klopjacht op het speciaal begaafde gezin maar een beetje opwindend gepresenteerd wordt. Dat lukt de makers helaas niet.

Kracht na kracht

Bij elke confrontatie tussen Charlie en de mensen die haar gevangen willen nemen, blijkt dat het meisje nog meer kan dan gedacht. Zit ze in de val, dan laat ze opeens zien dat ze de telepathische gaves van haar vader heeft geërfd. Helpt dat niet, dan kan ze zomaar spullen verplaatsen met een onverwachte telekinetische kracht. Zo ruimt ze de schurken moeiteloos één voor één op en dat gaat ten koste van de dreiging.

Tam vuurtje

Ook waar het aankomt op explosieve chaos schiet Firestarter tekort. Met zoveel verwoestende krachten in het spel mag je toch zeker twee of drie gloeiendhete scènes verwachten, maar de film is wat dat betreft nogal tam, op een enkele grafisch in beeld gebrachte roosterpartij na. Dat maakt de film voor sensatiebeluste horrorfans niet erg geschikt en dat is toch de doelgroep waar Firestarter het van zou moeten hebben.

Conclusie

Een meisje dat onverwacht krachtig is: dat is op zichzelf een uitstekende hoofdfiguur van een spannende horrorfilm, maar in Firestarter wordt ze zo ongrijpbaar gemaakt, dat de dreiging nooit voelbaar is. Als deze bijna-superheld daarbij een laaiend inferno zou aanrichten, was dat nog een selling point geweest, maar ook dat valt tegen.

Luister ook onze podcast Bankplakkers, met kijktips en het laatste nieuws! Te luisteren via Spotify, Apple Podcasts en andere populaire podcast apps.