Recensie This Is a Robbery: The World's Biggest Art Heist - niet zo spannend als Netflix je doet geloven

Net zoals Murder Among the Mormons volgt de documentaireserie This Is a Robbery: The World's Biggest Art Heist een spannende formule, die simpelweg niet bij het onderwerp past. 

Het begint er steeds meer op te lijken dat alle true crime-documentaires van Netflix aan een vaste formule moeten voldoen. Ze hebben een veelbelovende titel, spannende soundtrack, zitten vol cinematische reconstructies en de losse afleveringen eindigen altijd met een cliffhanger. De docu's lijken daardoor net een thriller, maar wanneer een knullige kunstroof centraal staat, werkt deze aanpak niet. 

Rembrandt en Vermeer

In 1990 wordt een museum in Boston beroofd. De daders verkleden zich als politieagenten, worden binnengelaten door de bewaker en slaan dan hun slag. Terwijl de halve stad St. Patrick's Day viert, worden maar liefst dertien kunstwerken gestolen, waaronder schilderijen van onze eigen Rembrandt van Rijn en Johannes Vermeer.

Geschiedenisles

De documentaireserie This Is a Robbery: The World's Biggest Art Heist vertelt het complete verhaal van deze kunstroof. Dat is heel veel informatie. De makers beperken zich niet alleen tot de diefstal, maar zetten alles in de juiste context. Je krijgt uitleg over het betreffende museum en een lesje kunstgeschiedenis. Je leert ook over de Italiaanse en Ierse maffia in Boston. En alle belangrijke spelers komen aan het woord. 

Spannend sausje

Om de aandacht van de kijkers vast te houden, wordt er een spannend sausje overheen gegoten, waardoor het veel weg heeft van Night Stalker: The Hunt for the Serial Killer. Daar gaat de documentaireserie de fout in, want het verhaal is niet spannend. Netflix Originals Murder Among the Mormons en Crime Scene: The Vanishing at the Cecil Hotelpasten ditzelfde trucje toe en daar werkte het ook niet. 

Sensatie

Het is jammer dat de keuze is gemaakt om een dikke dosis sensatie toe te voegen. Twee mannen die met een smoesje een museum binnenkomen om schilderijen te jatten, geeft je geen nachtmerries. De spanning komt daardoor van citaten en nieuwsfragmenten die volledig uit de context worden gehaald. Beeldmateriaal van een terreuraanslag heeft bijvoorbeeld niks, maar dan ook niks te maken met de roof. 

Zijpad

Regelmatig slaat de Netflix Original een zijpad in om uitleg over het onderzoek te geven. Deze zijpaden zijn veel interessanter. Kunstdief Myles Connor leefde als een rockster en pleegde de meest gewaagde overvallen. Deze fascinerende man verdient een eigen documentaireserie, maar is in deze vierdelige miniserie maar een klein onderdeel van het grotere verhaal. 

Onevenwichtig

Het maakt This Is a Robbery: The World's Biggest Art Heist onevenwichtig. Het is een goede documentaire. De betrokkenen komen aan het woord, de uitleg en context is helder, er is veel archiefmateriaal. Maar de toon is fout. Cliffhangers wekken de indruk dat je antwoorden gaat krijgen of dat er gruwelijke dingen gaan gebeuren. Alsof de maffia vocht om deze schilderijen. Dat is echter niet het geval. 

Conclusie

Door de indruk te wekken dat dit de zoveelste spannende true crime docu is, wordt de kijker voor de gek gehouden. Dit is geen nagelbijtende thriller. Schilderijen worden gestolen en er zijn allerlei theorieën over de daders. Dat is alles. Maar het verhaal is wel heel fascinerend. Je krijgt een kijkje in de onderwereld van Boston en een lesje kunstgeschiedenis. Zolang je met de juiste verwachtingen deze documentaireserie kijkt, is er voldoende om van te genieten. 

This Is a Robbery: The World's Biggest Art Heist is te zien op Netflix.