Loek Peters tipt Vikings: ‘Serie vat het leven samen’

1. Vikings

Netflix

“We wonen in de Utrechtse wijk Leidsche Rijn waar vroeger een Romeins legioen gestationeerd was. Ik vind het zo bijzonder dat je op dezelfde voetbodem staat waar honderden jaren geleden ook al mensen actief bezig waren met het voor elkaar krijgen van hun leven. Als ik met mijn kinderen door Utrecht, Amsterdam of Den Haag loop, dan roep ik regelmatig iets als: ‘Kijk jongens, dit pand komt uit 1600!’ Dat vinden ze gelukkig mateloos interessant: hoe kan dat dan? Om diezelfde redenen voel ik me aangetrokken tot de serie Vikings. Het is toch fantastisch dat je in Engeland nog steeds naar kastelen kunt gaan waar de Vikingen in die tijd rondliepen en wij nu ook weer?”

"Het fijne aan Vikings is ook dat de eerste hoofdrolspeler na een tijdje doodgaat en de serie dan gewoon doorgaat. Vervolgens gaat de volgende hoofdrolspeler dood en nog steeds gaat het door. Dat vat een beetje samen zoals het leven is: het gaat voorbij, maar hoe erg is dat eigenlijk? Ik ben altijd iemand geweest die slecht tegen het idee van het einde kon, ook vanuit een soort controlfreak-achtig iets: als ik er niet meer ben, dan loopt het niet goed. De eerste jaren dat de kinderen er waren, ploos ik alle overlijdensberichten van onbekenden uit: hij was toen zo oud, hoelang duurt het nog voordat ik die leeftijd heb, hoe oud zijn onze kinderen dan, o pas twaalf, wat heftig! Langzamerhand begin ik steeds meer door te krijgen dat alles gewoon z’n gangetje blijft gaan als ik er niet meer ben, al ben ik nog niet helemaal van mijn angst af.”

2. 1883

SkyShowtime

“Westerns zorgen ervoor dat de oer-Loek in mij naar boven komt. Hoed op, paard onder je kont, grasspriet in je mond en over de prairie rijden. Superstoer en zwijgzaam. Het is een romantisch beeld waarin ik mezelf kan verliezen, misschien ook omdat het zo lekker simplistisch is. Terug naar de basis, geen poespas. Dat was ook wat me aantrok toen vorig jaar werd gevraagd of ik wilde meedoen aan Expeditie Robinson: je haalt alle onzin weg en komt zo uit bij je kern. In 1883 zie je dat ook: het gaat over keihard overleven en wat je moet achterlaten, niet wat je kunt meenemen. Wat de serie voor mij extra mooi maakt, is dat het over het allereerste begin gaat. Hoe Amerika wordt opgebouwd, waar we vandaan komen.”

“Ik werd daarbij volledig gegrepen door de hoofdrolspeelster die erin zit: Faith Hill. Zij wordt betoverend in beeld gebracht, bijna alsof het in slow-motion is. Het is daardoor geen 24-achtig spektakel met enorme cliffhangers, maar je bent wel echt benieuwd hoe het epos verdergaat. Op de een of andere manier is dat de rode draad bij alles wat ik kijk: het zijn lange verhalen waarin de tijd wordt genomen om te vertellen wat er van generatie op generatie gebeurt. Je krijgt daardoor het bewustzijn dat je onderdeel bent van een groter geheel: voor jou was er van alles, dat zal ook na jou zo zijn. Dat relativeert lekker.”

3. Midnight Run

Netflix

“Op mijn negentiende ging ik naar Buitenkunst Drenthe, een creatief kamp met allerlei activiteiten. Mijn toekomst zag ik op dat moment in de muziek: ik speelde saxofoon en zat in een bandje. Op het programma stond ook een theaterworkshop van Saskia Temmink, waarvoor ik me min of meer voor de lol aanmeldde. Ik was tot mijn eigen verbazing zo gegrepen door haar verhaal dat ik dacht: dit wil ik. Na afloop ben ik naar Saskia toegegaan met de vraag wat ik moest doen om acteur te worden, waarop zij zei: “Ga maar auditie doen bij de Toneelschool.” Dat heb ik gedaan en de rest is geschiedenis. Tijdens mijn opleiding heb ik alles geleerd over het vak, maar dat doe je ook door goed te kijken naar andere acteurs.” 

“Mijn lievelingsfilm Midnight Run is een echte acteursfilm: er wordt zó goed in gespeeld, met allerlei kleine, subtiele grapjes. Als ik mijn ogen dichtdoe, dan zie ik zo veel scènes uit die film. Bijvoorbeeld dat een van de bad guys een heel serieus gesprek aan het voeren is met een grote maffiabaas en de andere bad guy hem uit balorigheid een beetje loopt te duwen. Dat zijn situaties die je steelt om zelf een keer te gebruiken. Ik heb de film inmiddels al meer dan vijftien keer gezien, maar elke keer ontdek ik nog iets nieuws en moet ik er weer om lachen.”

4. The Shield

Viaplay

“Dit was een van de eerste series waarin je meegaat met het leven van de bad guy. Het gaat niet over het beroep dat hij heeft, maar over de méns die hij is. Natuurlijk zijn er wetten en regels en heb je normen en waarden waar je je wel of niet aan houdt en is daar van alles over te zeggen, maar niemand is altijd goed of altijd fout. Niets is zwart-wit. Ik heb alle afleveringen in één streep doorgekeken, want dat is iets wat mijzelf ook bezighoudt. Aan welke kant sta je? Ben je goed of fout?” 

Ik geef naast mijn acteerwerk lezingen en trainingen in samenwerken en leiderschap. Dan zeg ik altijd iets als: sorry dat ik het kom vertellen, maar jullie zijn niet perfect. Ik ook niet, maar dat scheelt al een hoop. Want als jij niet perfect bent, waarom zou je het dan wel verlangen van de persoon naast je? Als je dat criterium wegstreept, dan hoef je niet overal op te reageren en niet door alles geïrriteerd te raken. Dat vind ik een ontspannen manier van naar de wereld kijken, als iedereen zo zou zijn. Niet dat het mij altijd lukt, hoor. Vroeger kon ik me écht ontzettend snel ergeren aan mensen. Mijn vaste uitspraak was: “Je bent toch niet dom, dus je snapt dit toch wel?” Dat is beter geworden, maar ik ga nog steeds weleens de mist in.”

5. Platoon

Pathé Thuis/Viaplay

“Ik raak heel snel emotioneel als ik iets op tv zie. Bij een goede reclame lig ik er al af. Mijn vrouw Ilse zegt dan: “Serieus Loek, hierom?!” Ik laat me heel makkelijk meevoeren en kan me helemaal inleven in waarom iemand zo verdrietig is. Als acteur is dat best een prettige eigenschap, maar mijn gezin heeft dat helemaal niet. Vaak kijken ze me met z’n drieën aan van: “What the fuck is dit?” Ik heb mijn vrouw al heel vaak proberen te verleiden om Platoon met me te kijken: wijntje, kaasje, kom je schat? Het antwoord is altijd ‘NEE’, haha. 

"Misschien is dat maar beter ook, want dat is ook een absolute tearjerker. Ik heb nooit in het leger gezeten, wat ik stiekem wel jammer vind, net als dat ik het stiekem jammer vind dat ik nooit bij het studentencorps heb gezeten. Dat heeft te maken met de onvoorwaardelijke kameraadschap die je binnen zulke organisaties met elkaar opbouwt. Als de shit zwaar wordt, dan is dat wat er komt bovendrijven.”

Zo kijkt Loek

“Ik zit op de hoek van de bank, meestal een beetje onderuit, met mijn benen op de poef. Er staat een halve liter water naast me, in het kader van de 3,5 liter die ik per dag drink. Ik vind het fijn om alleen te kijken, omdat ik me dan alleen maar tot de serie of film hoef te verhouden. Het is voor mij een soort totale ontspanning. Ik kijk meestal als de kinderen naar bed zijn, rond acht uur ’s avonds. Ik kan dan zo vier afleveringen achter elkaar kijken.”

Tekst: Fleur Baxmeier

Dit verhaal verscheen eerder in Veronica Superguide. Nooit meer iets missen? Sluit dan snel een voordelig abonnement af!