Trois couleurs: Blanc

VERONICA SUPERGUIDE REVIEW

Tweede deel van Kieslowski's Trois couleurs-trilogie, waarvoor hij zowel de Franse vlag als inspiratiebron gebruikte als de wapenspreuk 'vrijheid, gelijkheid en broederschap'. Het thema 'gelijkheid' moet hier opgevat worden als quitte staan, ofwel wraak nemen. Delpy laat zich scheiden van haar sukkelige echtgenoot Goyos, een grote Poolse komiek, omdat hij niet met haar naar bed is geweest. De man, ontnomen van zijn status(symbolen) als baan en creditcard, en ook al snel een voortvluchtige voor de politie, laat zich terugsmokkelen naar vaderland Polen. Daar slaagt hij als gewiekst zakenman en lokt ex-geliefde Delpy uit wraak in de val. Grappiger dan het eerste en derde deel, maar wel wat bitter. Kieslowski filmde op een sobere, rechtstreekse manier en kwam weer met een kunstzinnige film, die op het filmfestival in Berlijn werd beloond met een Zilveren Beer. Met een muzikale score van Zbigniew Preisner, die de hele trilogie van muziek voorzag, net zoals eerder ook alle Dekalog-films van Kielsowski. De Poolse Agnieszka Holland, regisseuse van onder andere Europa, Europa en The Secret Garden, schreef mee aan dit deel van de trilogie, die compleet is met Blue (vrijheid) en Rouge (broederschap).