Nightwatch

VERONICA SUPERGUIDE REVIEW

Na het grote internationale succes van Bornedals eerste bioscoopfilm Nattevagten, die werd vertoond op het filmfestival van Cannes en het Amerikaanse Sundance-festival, regisseerde de Deen zelf deze Amerikaanse remake. Samen met Steven Soderbergh (Sex, Lies and Videotape) paste hij zijn originele scenario aan voor de Amerikaanse markt, maar veel werk hebben de twee daar niet aan gehad: de film wijkt slechts in details af van het origineel. Bornedal schakelde dan ook opnieuw dezelfde cameraman, componist en producent in. Student McGregor neemt een baantje als nachtwacht in een mortuarium, waar hij denkt zonder veel inspanning wat bij te kunnen verdienen terwijl hij zich over zijn studieboeken buigt. Ondertussen daagt de sensatiebeluste studiegenoot Brolin hem uit tot een spel waarbij ze elkaars lef testen. De macabere sfeer in het mortuarium en Brolins geintjes komen McGregors rust niet ten goede, en de zaken nemen helemaal een grimmige wending als politieinspecteur Nolte het ene na het andere slachtoffer van een seriemoordenaar het mortuarium binnenbrengt. Als er aanwijzingen opduiken dat McGregor verantwoordelijk is voor de moorden, beseft de student dat iemand in zijn onmiddellijke omgeving hem deze misdaden in de schoenen wil schuiven. Het scenario van de film is uiterst zorgvuldig geconstrueerd, maar komt juist hierdoor wat gekunsteld over. Spanning bevat de film in overvloed, vooral tijdens McGregors eenzame nachtdiensten, en de film bevat uitstekende rollen van Nolte en Dourif als de cynische dienstdoende arts. McGregor zelf doet het aardig, maar Arquette heeft een ondankbaar rolletje als zijn vriendin. Voor wie het Deense origineel al gezien heeft is deze remake een overbodig werkstuk, voor anderen gewoon een prima thriller vol horrortrekjes.