Chungking Express

Veronica Superguide review

Zeer speels en vrij drama dat in het buitenland hoge ogen gooide, zeker bij Quentin Tarantino, die de film zó goed vond dat hij zich opwierp om hem in Amerika uit te brengen. Opvallend is vooral de vormgeving: prachtige kleurencontrasten, montagegeintjes, visuele grappen en veel uit de hand geschoten opnames; dat de film schatplichtig is aan de filmstroming Nouvelle Vague is overduidelijk. Daar staat tegenover dat het verhaaltje weinig om het lijf heeft. De film bestaat eigenlijk uit twee los van elkaar staande episodes, over twee politieagenten, die liefdessores hebben. De ene, badge 223, bezweert zijn verbroken relatie met het massaal wegwerken van ananas, terwijl de tweede, nummer 663 niets in de gaten heeft van de avances van een snackbaremployée. De titel verwijst naar de Hongkongse wijk Chunking House, het meest levendige en toeristische gedeelte van de stad. Ook de muziekkeuze is origineel voor een Oosterse productie: zo komt het Mamas and the Papas-nummer California Dreaming enkele tientallen keren voorbij. Kar-wai schoot de film in de luttele tijd van drie maanden, tegelijk met de productie van een andere film waar hij al twee jaar aan werkte. De originele titel luidt Chongqing senlin.